теорија (ж.)
20. До Руско-турската војна имаше само една теорија за нашата народност. Сега се две.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
21. Во своето списание “Вардар (1905) Мисирков го изменува редот на појавувањето на теориите за народноста на Македонците: таму пишува, дека најпрвин се оформила бугарската, после грчката и најназад српската.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
113. Втората теорија, т.е. сите Македонски Словени се исто такви Срби како и Босанците, Црногорците итн. се вкорени во Србија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие што се готови да ја отфрлат таквата теорија (би требало да се каже: перспектива) „како теорија која не заслужува за неа и да се расправа, нека ги испитаат економските и социјалните услови на оние окрузи од денешна Јужна Англија кои се веќе доведени во таква положба.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
И јасно е дека таквата „теорија“ служи само за одбрана на идејата за единство со Куновци!
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Извлекување од постојните противречности, заборавање на најважните од нив наместо откривање на сета длабочина на противречностите – тоа е теоријата на Кауцки, која нема ништо општо со марксизмот.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Меѓутоа, огромното значење на Хегел не е во неговите филозофски теории како такви, туку единствено во откривањето на постојаното и незадржливо движење што владее во природата и општеството.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Не е голем сликар, во теоријата тепка. Исто мислиме еден за друг.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
17. ЛУТО ЈАДИ, А ЗБОРУВАЈ БЛАГО - за единство на противречјата поднеси и жртва, но на таа животна теорија, иако не ни е драго, практиката, нејзината мајка, одамна ѝ била мртва...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Проучуваше разни работи и имаше теории за многу нешта.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Мил имаше и теорија во врска со откривањето на карактерот на човекот преку чекорењето, одењето.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
...до следното наравоучение и натаму до секое ново грбите на езоповците гнијат во најдлабоките празнини нивните басни 'ртат во нечије друго детство во некоја друга носталгија... блуз за милиот ислужен светец или варијација на тема – теоријата на релативитетот во просветлените животописи почеток... C-дур
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Тоа го викавме „теорија на Горачинов“.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од разни теории се гледа дека вампирот настанал од мајмун.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
„Ајде да почнеме!“ рече Дејко. „Теоријата е заплеткана. На практика ќе се види.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Проблемите при изучувањето на историјата на преведување во етапи George Steiner, во книгата After Babel, литературата на теоријата, практиката и историјата на преведувањето, ја дели на четири етапи.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Затоа што, според Енценсбергер, “философските теории делуваат како волшебни сирени, пред чие заводливо пеење писателите би морале да ги затнат ушите за да зачуваат барем минимум од онаа животна наивност која ѝ е толку неопходна на литературата”.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Поголемиот дел од движењата за национално ослободување го следеа истиот пат: со Фенон како пророк, тие попрво ја избираа етничката отколку „изборната“ теорија за нацијата и попрво се приклонуваа кон културниот идентитет - тој модерен израз за Волксгеист - отколку на „секојдневниот плебисцит“ или идејата за „вековно здружување“.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Научните теории се менуваат постојано така да се прошири опсегот на феномени кои тие ги помагаат да ги разбереме.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Кога Андре Лефевр се обиде да ја дефинира целта на Translation Studies, тој сугерираше дека намерата се состои во тоа да се „создаде сеопфатна теорија која ќе може да служи како директива во процесот на преведување“, и додека некои можеби се прашуваат за спецификацијата на оваа изјава, неговата јасна намера да ја поврзе теоријата со праксата е неспорна.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
