таин (м.)

Таинот им се зголемуваше и со тоа добиваа повеќе сили да издржат докрај. – Уште има луѓе за бога – велеше Јован Сирмев кога во Воден им дадоа по два сомуна и по парче сирење.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кога ќе легнат на царскиот таин, јагниња ќе станат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Требаше толку таини колку што имаше затвореници и правилно им го делеше.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
— А бре, што, Митре... Да чиниме абер ноќеска во Маково, та што сака нека праве Толе најпосле.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сувиот леб, таинот ни со вода не може да се голта.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)