опули (св.)
Крена глава стара баба, крена, сја опули, а из очи с'лзи капат, роњат сја как бисер.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
- Бабо! Слушаш? Опули сја, нек си поприкажем, за твој, бабо, живот, помин, за младо ти време, Откаде си, кажи, бабо, и од кое село?
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Пред се тоа Силјан си патувал со голема надеж да најде некоја трага и до кај пладне го изодил угорното, та се качил на планината и кога се опулил натамо, видел едно поленце опколено со планинки и ридови, прилично како Прилепското.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Не знам како се сврте Велко назад, го видело штркот оти е близу деда си си му свикало: „Дедо, дедо, опули се зад тебе, ете го нашиот штрк.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Поорале уште една бразда, пак Велко беше се опулил и бидејќи дете, пак му свикало на деда си: „Дедо, дедо, ете го штркот зад тебе, заврти се да го видиш.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Дигни глава, Румке мори, опули се!... Секој пат да дојдам, сѐ болна, те најдувам, јагне мори, болна на постела...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Дигни глава, Румке мори, опули се, да те видам, Румке, ако умрам!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
- Се опули Румка, се расплака... (Песната бива пресечена од едноличното биење на тапан.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
— Ене го не, Толето мое како 'рслан: во сете деца е најјако, а и твоето Толе, машала, израсна како видан, кај можат да се опулат во неа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Последниот час се сврши тој ден и Неда, како лани така и оваа година, на никого во очи не му се опулуваше, та реши ни на Крстета да не му се опулува.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Нашите се двечки, малечки, оти да си и даваме! — Се опули во Митра и си рече: „Та м'сна м'ња, песјачко една!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Вратата се разгрна полека, но наместо да се појави остар јатаган, се појави една сејменска глава; се опули во собраниот куп и се насмеа. – Се собрале како пилиња под квачка – проговори и ја отвори едната пола на вратата. Му се поклони длабоко на тој што беше зад него. Му направи темане: – Бујрум, кади баба. Тука се како лисичиња.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Јас су овде и владика и патрика, — му нареди Толе и му се опули на Брниклијата, кој веднаш рипна и го грабна попот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Рода, не рода, јас повелам овде! — ѝ се провикна Толе и му се опули на Брниклијата, а овој ја налегна Ѓурѓа и замава со дреновицата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Шпиуни меѓу нас нема, а страшливците ќе си ги сошијат устите, — се провикна Шаќир и му се опули на Јована в очи, познавајќи го како колеблив и плашлив.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Многу деца настрадаа, ни рече Огнен Ѓорго и затоа не ви треба да ѓибате. Ако видите нешто, забидете го, опулете му се и заминете си. 221
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се опулувам: јатрва ми, Уља, стои над мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да се опулиш под мишката од ваперов син и ќе ја видиш ваперката, му вели човекот на татка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да се искапеме, што се вели, да ни се опули кожата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Ти гледај малку прудолу, му велам, опули се и пред себе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
