Тие овде се појавуваат како имперсонатори на својата омилена социјална улога, општествената „маска” или разните варијации на таа маска.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Праксата за која ќе стане збор тргнува од свеста за една организација на светот и на визуелните полиња во коишто тој свет постои, светот на тн. „богат поглед“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
На тој начин е докажано дека националното чувство не произлегува од некакво несвесно одредување туку од слободна одлука.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ворхол не манипулираше со нив ниту им доделуваше улоги што не произлегуваа од нивните личности.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
На крајот на краиштата, тие не произлегуваа од нашите оштетени психи, туку од нашата објективна сардисаност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
При тоа, тој нема цел да ја моделира уметничката пракса за таа да биде присутна во посточката медиска презаситеност со слики, туку да се покажат можностите за „протуркување“ на критичкото и „радикалното“ во наизглед занишканиот и успан контекст на популарното.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)