на (чест.) - мој (прид.)

Димот го бои јазикот во црно пред да кристализира таму некаде во белите дробови.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Нешто од хероинот се задржува на моите заби, како леплива црна карамела.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Преку небото, до тој миг јулски бледо, се навлече облак.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
На моите раскажувања им веруваше само Чом, мачорот на Стрико Шило.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Залутав одамна љубопитна во овој грд пејсаж од железо цреп и бетон но сепак останав жива Сега сум малечка полјанка на туѓите убави надежи за кои го крадам неверна ветерот од реката Безброј патувања им нудам на очите и стапалките што паѓаат уморени на моите сиромашни откоси Но спомени имам и јас па свенувам штом ќе ми шепнат дека сум била шарено крило на убавината Шарено крило на младоста во коренот на плитките води што растат со жолтиот спомен во купишта од сено
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Беше студено твоите врели солзи ги печеа врвовите на моите прсти.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)