точно (прил.) - одговара (гл.)

Ниту пак врз она кое ние ќе го нарекуваме логоцентризам: метафизиката на фонетското писмо (на пример, на алфабетот), која, во основа, - од таинствени, но суштински причини, недостапни за еден обичен историски релативизам, - беше само најизворен и најмоќен етноцентризам, денес оди кон тоа да се наметне на целата планета, наложувајќи ги, во еден и ист поредок: 1. поимот на писмото, во еден свет во кој фонетизацијата на писмото треба, продуцирајќи се, да ја прикрива сопствената историја;
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ова е многу позаплашувачки отколку некој да ти кажува да не земаш нешто.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој едноставно ја кажува очигледната вистина: ние не знаеме што е тоа, ако ја голтнеш сешто може да ти се случи или да не ти се случи.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
2. Овие три начина на пишување мошне точно одговараат на трите различни состојби според кои можат да се разгледуваат луѓето обединети во народ.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)