секогаш (прил.) - да (сврз.)

Данокот мора секогаш да се плати, времето нема значење за тоа.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ова семејство беше речиси истрошено од непредвидливите селидби, од судбината секогаш да се свикнува со нови дотогаш непознати луѓе со нови обичаи, со оставени блиски, куќи, ниви.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Боже, ти колку го сакаше, без резерва, без отстапница, ама ти си мислела ако појдеш со човек кој има само едно рало чевли, загарантирана ти е љубовта и преданоста, како секогаш да има две страни, од едната богатство, од другата доблести со верна љубов како круна.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Се разбира, во право сте, но тоа не ми дава слобода секогаш да се потпрам на вашите предлози кои, пак ќе потенцирам, подлежат на претпоставки...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Овие симболи треба да се сфаќаат фигуративно, треба секогаш да се толкува нивното скриено значење ...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Чудесно... Супер... Посакувам секогаш да е така и секој ден да имаме вежби.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Соња се ведне да го сврти листот од нотната тетратка и ме допира со косата...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Што му е тоа, што му е, пак, сега? Живко можеше секогаш да те изненади, но сега повеќе би очекувал од него да извади од џебот шишенце тоникум за гаргара на грлото. - Не? Ни ти?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тоа полека му мина во страст, во навика, па дедо му Димо, ценејќи ја и почитувајќи ја таа убава навика, се трудеше средната греда од таванот во тремот, секогаш да биде слободна.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Како да сакаш секогаш да постои и друга приказна. Како сѐ да може да се случи.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Се чудеа Роска и Радица како можеше секогаш да ги пронајде, иако честопати го менуваа местото на нивните средби.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И се влечкаше нагоре, на колената и на рацете; снегот како да беше направен од големи тврди скрупци, од чијшто студ набргу во неговите подноктици му се всади и една гола бол, но тоа не мораше да биде забележано со некакво особено внимание, додека заминуваше со лицето во тој снег, бидејќи дланките можеше секогаш да ги замени со лактите и да продолжи да чекори и на нив.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Змејко му кажуваше за сите работи со Претседателот. Братот рече дека ниеден не може да биде вечен со тоа секогаш да остане претседател.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ама, ако сакаш, а време ти е да одиш со дечко, има начин секогаш да излажеш.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Нашата молитва треба секаде и секогаш да ни стои на устата, вели, и пред да го земеме в раце српот и пред да ја земеме в раце мотиката, плугот или секирата, вели, и пред да ручаме, и пред да вечераме, вели, и пред да си легнеме, и откако ќе се разбудиме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој човек со ситна коска, нешто поисправен отколку што треба да е еден старец, не гласен и сепак таков како секогаш да е на едно место, ги предизвикал обајцата Онисифоровци да мислат дека противникот кришум го посоветувал старецот да предложи Дмитар-Пејко да биде и запален и закопан - селанецот се кара за педа земја, за говедска лепешка, зошто да се кара и за мртовец?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во јамата, бездруго во јамата, ќе го покриеме со гранки. - Пепелта не станува змија под земја.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Да, во вистинските моменти, на работното место, а јас тоа кај неа го гледав како еден вид професионална деформација насочена кон докажување на својата подготвеност секогаш да биде во акција како полицајка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Браќата преку ден беа зафатени со некаква работа, преку ноќ љубовницата им ги цедеше соковите и ги изморуваше оставајќи ги секогаш да `рчат и да се разбудуваат жедни и стуткани под своето ќебе...
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И секогаш да ја носиш таа прекрасна насмевка на лицето, на која, сигурен сум, и птиците ѝ се насладуваат и надалеку низ песна ја раскажуваат, и ветрот со радост ја пресликува насекаде, во секој облак и поток, во секој морски бран, на површината од секој океан, облагородувајќи го ликот на земјата со тебе...
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Со необичното, обезоружувачко пријателство, што успеваше секогаш да му го даде на гестот, тој ги поднамести очилата на носот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Одбиваше да прифати дека е природен закон поединецот секогаш да биде победен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Овие, велеше таа, треба секогаш да стојат чисти, за ако дојде некој.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Го сметаа за будаличка селанец и се користеа од неговиот будалштилак, а тој гледаше секогаш да подразбере по нешто ново во врска со Анѓа и кадијата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И султанот го награди за таа негова верност и храброст. My ја даде цела Румелија да пашува во неа, но да не го заборава; секогаш да му се најде во лош час. И му се наоѓаше Мехмед.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Јас, поради знаењето на италијанскиот, требаше секогаш да бидам напред, те влечев со себе! – Така беше, мила, ништо не си заборавила. – А се сеќаваш кога бевме кај Фонтана ди Треви?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ако прагматичната природа знаела секогаш да си отвори пат, догматичниот човек, пак, сака да си ги испланира грешките што очекува да ги направи.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ѝ зборуваше за некоја имагинарна личност, лудо вљубена во некоја девојка, притоа ги набројуваше доживувањата на тој несфатен несреќник; отворено ја страдаше својата болка а заклучокот што го беше изрекол се чинеше фасцинантен: Требало секогаш да сочувствуваме со лудо вљубените.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Наместо тоа, тој сугерира дека преведувањето попрво би требало да се посматра како една инстанца во која јазикот би се согледувал како секогаш да е во процес на модификување на изворниот текст, на одлагање и разместување на која и да е можност за дофаќање на она кое изворниот текст сакал да го именува.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Да бидеме емотивно искрени, чесни, одговорни.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секогаш да ја правиме вистинската работа, да дадеме повеќе отколку што земаме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Годината што измина ја научи на претпазливост и недоверба, секогаш да биде на штрек и многу да не прашува и да издржува повеќе отколку што крепат дури и исцрпените сили.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Убавото поздравување е начин да бидеме поблиски едни со други, подобри, почовечни, па затоа, добри мои читатели, сѐ да сториме та насекаде и секогаш да се слуша: ДОБРИ ЛУЃЕ - ДОБРО УТРО, ДОБАР ДЕН, ДОБРОВЕЧЕР!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А дотогаш, кога сакаш можеш да се возиш во автобусот и секогаш да седиш на ова место крај мене.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Но Билјана не престануваше секогаш да ми кажува дека за малку, за влакно, за влакненце ќе добиела петка, ама не добила.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)