Црквата постепено ги враќаше изгубените позиции, но беше далеку од поранешните.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Бидејќи системот постепено ги поништува сите свои аксиоми и сите свои институции и постепено ги остварува сите цели на историската и револуционерна левица, оваа е приморана да ги обновува сите механизми на капиталот за да може еден ден да ги освои: од приватната сопственост до малото претпријатие, од армијата до националната величина, од пуританскиот морал до малограѓанската култура, од okno.mk | Margina #8-9 [1994] 17 правдата до универзитетот - сѐ треба да се сочува од она што се губи и исчезнува, од она што самиот систем, во својата суровост, се сложуваме, но и по својот иреверзибилен импулс, го ликвидирал.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Од другата одаја се накрева песна која постепено ги исушува солзите кај сите и го враќа блесокот на радоста во очите.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Маргина 37 173 музиката: едновремено од квази-интелектуалистичка дистанца, но и од позиција на по малку или повеќе фанатичен консумент.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Но поплавата од музика постепено ги растера сите шпекулации од неговата глава.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Некој ова може да го доживее како деградација на уметноста, но едноставно станува збор за тоа да се „озакони“ теориското промислување и на она што со уживање се консумира.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Со тие атентати востаниците, коишто од почетокот имаа придобиено општи симпатии, постепено ги изгубија тие симпатии...
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)