доцна (прил.) - да (сврз.)

На Адем му се нажали за Катето и пишман се стори што му го натрапи со сила на овој едепц'з, ама сега беше доцна да може да ја исправи таа грешка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Кога ќе докажам, запомни, ќе биде доцна да го одбраниш крадецот.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ќе дојдам кога ќе докажеш дека пушката ја зел Онисифор Мечкојад.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Беше свесен, при животот во залез, а нашите во изгрев, оти е доцна да го огрее повторно цариградското сонце.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)