На реверите од неговото палто беа закачени и необичн светеа двата негови ордена.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ја впила главата на неговото палто, како да е невистинска перница.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Арсо одеше по Глигор со закопани прсти во здолништето на неговото палто.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Кога Петар Бем ме повика утредента да дојдам на партија шах, ти ја држеше десната шака во левиот џеб на неговото палто.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Но колата ме труцка - најде причина Огнена да му се пожали.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- И Господ гледа дека овој ковчег не е за тебе - продолжува да ја теши додека и го подметнува неговото палто под главата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Грета: Браво, Дики!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Еден дебел човек со чаша шампањско в рака: Убијци!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Потоа забележува дека тоа е неговата Давидова ѕвезда пришиена на неговото палто, што по наредба од новите власти, мораат да ја носат сите.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)