негов (прид.) - коска (имн.)

- Под земјичкава е бескрајното царство на сиромавиот. Само тој и црвите. И сплеткани корења околу неговите коски.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Долго по него, тука наоколу, се расфрлаа неговите коски, но и нив земјата, невремето, ѕверовите и последната Голема војна сосема ги уништија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се буткале, секој да се наднесе над него, некои од помладите да му ја допрат со усни десната рака, чиниш тој внимателно ги слушал и ги следел со малку накривена глава и подотворено око кон своето воле под дамкав габер; суро живинче слично на изгаснато суштество.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Поради него, поради Акиноскиот што молел тука, кладенецот го завикале, а и ден-денеска така го викаат, Молитвена Вода.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таму се таложат, растат, создавајќи му болки – продолжи старецот. –Киселиот вкус на лутината и гневот, во комбинација со заморот, произведува киселини што ги разјадуваат, ги сушат и ослабуваат неговите коски.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Тики, Чедо е мојата најголема љубов.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дали воскреснал од мртвите или некој некогаш ги видел неговите коски.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Таа снага не може да се мери со ништо на оваа планета.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)