Сега кога се препозна себеси како мртов човек, му стана важно да остане жив што е можно подолго.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Му се стори чудно затоа што може да создаде мртов човек, но не и жив.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Пред очите на1 детето се мафта со оружјето и накитот што му припаѓале ма мртов човек; ако детето ја *T.Lidz: The Family and Human Adaptation(London,Hogarth Press,1964),p.54 34 Margina #22 [1995] | okno.mk пружи раката - се слуша восклик: Дедото повторно се вратил во живот.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Од мртов човек никој не загубил.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Значењето, значи, веќе е кодификувано (но „неодлучувачки“) и тоа зборува за стравот од ерупцијата на несвесно (но во еден поинаков контекст), така за новиот контекст да го апсорбира значењето и да го организира на нов начин.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Таа е метафора на непознатото и потиснатото, но преземена како веќе рециклирана од популарниот имагинариум, односно во прв ред од филмовите од циклусот Ајкула (Јаws).
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
А онаа пред неа само растеше и ѝ го затвораше видикот, речиси целото небо.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Човек без сенка е само мртов човек, си рече Ѓувезија Дубровска сфаќајќи дека едната од нив тука е сосема непотребна.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Зарем од мртов човек можеш да очекуваш да плаче?“ „Престани“, плачеше старецот.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Не, не“, рече, „мртов човек не се враќа...“
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
- Зар не е срамно да свирам, вели Јоше Свирачот, зар не е срамота кога на неа ми седи мртов човек.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ја немам Уља за жена, ми вели Мирче, како до мртов човек да легнувам, вели и ја врти главата настрана.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)