ваш (прид.) - друштво (имн.)

Главниот дервиш седна. Турчинот со засуканите мустаќи ја извади кутијата со тутун и му ја подаде на дервишот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Слободно ли е да седнам во вашето друштво? - праша главниот скопски дервиш.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Зарем не заклучивте од она што досега го имам кажувано, велиш, дека ни името не успејав да му го научам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или Б.С. како што го именувало вашето друштво? Да ви прочитам?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Краста: Тебе не би можел никогаш да те одбијам. (Го зема џоинтот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тики му пали) Тики: Еди, кого уште би сакал да го имаш во твојата семејна гробница?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Го ценам вашето друштво Ахиле, иако можеби понекогаш вашите мисли не се така јасни како кај нас Желките.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)