со (предл.) - четка (имн.)

Поттикнат од некаква магична сила сликарот почна брзо да поминува со четката по платното... Момата незабележно исчезна...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Излегувајте од овде сите тројца! Да не сум ве видела, говеда едни одвратни! - тетка ми се сврте накај нас и почна да мавта со четката.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Забрзано ја испрати и се врати дома, потем, наведнат кон огледалото, долго и правилно ги триеше јадрите заби со четка.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Јас за вас, ваше превосходство, знам една историичка, како вас од под еден сопружнички кревет наутро лакејот со четка ве измете“.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„А јас не можам вас обајцата да ве трпам“, се одзва досадата, „Вие самите сте најздодевни и не умеете ништо идеално да раскажете.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Влегува веднаш по дигањето на завесата, бришејќи. го грижливо со четка фесот на чорбаџи Теодос, оди полека на прсти, зборува тихо плашејќи се од својот сопствен глас.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ДЕСТАН 100 трзаи со четка пред спиење Зубите бели А кромидот од ќебапите никако да изветрее
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Ѓорѓија си купи музика од Дебиси, Равел и Сати и почна да ги слуша многу гласно.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Перверзната минуциозност создава впечаток дека тоа не е дело на човечка, туку рака на џуџе, еден од жителите на маѓепсаната шума, кој на сликата ги овековечил другите со четкичка од пчелини влакна.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)