со (предл.) - послужавник (имн.)

По плажата минува едно поголемо теле, Климче го гаѓа со камен.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Самоуверениот и згоден менаџер на проектот го заврши своето излагање, спомнувајќи ги глобалното село и неизбежниот процес на демократизација, следеше вообичаеното ракоплескање, потоа се појавија келнерите со послужавниците и слично.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Тој никогаш не јадел бурек на автобуска!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Па што да правиме сега? - праша Коте. Сега Проедросот, со рацете на масата, ги погледна братучедите и сакаше малку да земе здив пред да ги праша што ќе ги праша, но толку тогаш крцна трказот на вратата, влезе жена со послужавник в раце.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тој никогаш не спиел на клупа во парк!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)