Од трвите до кавалот од стадото до облакот сѐ е бујно запалено.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Ако Хирст се занимава со нагонот на смртта, тогаш Dinos и Jake Chapman се занимаваат со сексуалните нагони, и тоа со она што моралистички благо би било наречено сексуални изопачувања, што нивното дело Тажна поза на куче (Sad Doggy, 1996) токму го репрезентира.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
- Цин-цин! Цин-цин! Цин-цин! - се ширел низ присоите и осоите ѕвонот од стадата...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Преку дијалектиката на посматрање и (не)моќ Хирст ја активира двојната природа на уживањето.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)