Гол, леплив од соковите на Плодот, заборавав на телото, заборавав на обликот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Но допрва ќе го видиш тоа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Грета: Што е, тука е. Сега знаеш, јас сум супер ѕвезда, јас сум ѕвезда над ѕвездите.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Вчас времето се вдаде се згусна и надојде од сокот со пролетта што нечујно татни по жилите.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Под рака, да не видат професорите, се нудеше ракија во темни шишиња од сок.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А тој, како на готовс, срипа и извади пластични чаши и налеа од сокот држејќи го под мишка бебето, кое, патем, се викаше Барбара. И ѝ личеше името!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)