од (предл.) - столче (гл.)

Срипав од столчето, брзајќи да излезам од куќата пред да почнам на глас да липам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Повторно стана од столчето за малку да се раздвижи низ просторијата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Само така те сакам и те зимам, инаку, кажи ми отворено и јасно: за мене ќе се мажиш или за некој околу мене? — И стана од столчето, се приближи до нејзиното.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се симна од столчето што го користеше за да може да погледне низ решетките надвор и бавно зачекори низ затворската соба, движејќи се до вратата и назад, до под квадратот нареден в долж и в шир со железни шипки, и пак до вратата, и пак назад.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Дики: Не сум знаел дека си филмска ѕвезда.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета: Што е, тука е. Сега знаеш, јас сум супер ѕвезда, јас сум ѕвезда над ѕвездите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дури и не сетила дека од столчето се свлекло волненото перниче за кое своерачно јас ја плетев навлаката. Е, не можев да се воздржам“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Да не ме спречува нешто, би скокнал од столчето, би му ја бацил раката, би му ја бацил неговата кротка душичка.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)