над (предл.) - куќа (имн.)

Но Руса не се врати дома, кај своите; горе, над куќата Дамчески, на падините на Горник, си направи колиба од рошки и од ’рженица и тука се настани.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Дворот се спушташе надолу до самото рекче, заграден само над куќи од една страна со пармаци.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Некаде над мене, над куќата, прилично далеку, синевината некако се згуснува во една точка. Сѐ повеќе и повеќе.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Вадеше црвена земја од ридот над куќата, фрлаше во неа малку плева останата од некогаш во шталата, тураше вода, и мешаше.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Симон кружеше наоколу и носеше камења над куќата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Едно мало купче веќе видов над куќата, под патот што врви кон Стрелеско, на отворениот простор кон ридот. Но не се задржав да мислам на тоа.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Симон избегнуваше да ме прима дома. Кога требаше нешто да разговараме, тој излегуваше на патот над куќа.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Два дена по тој разговор, дојде еден џип над куќата, излегоа двајца мрки луѓе во полициска униформа, и го зедоа Симона.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Најпрвин видов едно мало купче камења над куќата на Симона. Беше веднаш под патот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тоа беа офанзиви над народната војска, над жени и деца, над старци, над куќи и кошари, над добиток, офанзиви над момински и невестински ковчези. Заедно со војската која што отстапуеше од селата во планините бранејќи ја секоја попалена куќа и плевна - се точеа колони од испиени, но непокорни лица.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Ние бевме над куќата, а чичко ми одобри: Оди Милка, јас ќе се поткачам на овие камења и ќе ти дадам знак.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ем сум гладна, ем многу љубопитна да дознаам дали сум го упропастила лебот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Како обично, го испрати до над куќи и на разделување му повтори: - Побратиме знаеш кој пат ти е фатен?
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Нешто што ќе се извиши над куќите, што ќе памине низ сите јалици, и што ќе заврти и околу селото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)