на (предл.) - популарен (прид.)

Поради сево ова, приказната за популарното (без оглед дали поаѓа од турбо-фолк естетиката или од традиционалистичкиот аутизам) за многумина веднаш ги стекнува сите негативни конотации.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Значи, и со бегол поглед може да се дојде до заклучок дека домашната „популарна ликовна уметност“ нема допирни точки со некои светски текови на популарноста, и тоа не само затоа што очевидно не произлегува од една развиена пазарна логика (според која навистина постои законот на понуда и побарувачка, а не само побарувачка), туку и затоа што не ги развива своите комуникациски обрасци (што сепак се случува во турбо-фолкот) и заостанува во непроменливоста на малограѓанскиот вкус (за секогаш детерминираните критериуми на „вредност“) и во парохијалниот аутизам (инцестуозна некомуникативност). Маргина 37 171
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Овие се (било со нив да се согласуваме или не) според моето мислење важни пред сѐ заради тоа што со својата содржина секогаш одново ни докажуваат дека расправата по тоа прашање е воедно и прашање за самата суштина на популарната култура. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 97
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За мене популарната култура е непроценлив извор на разновидни и противречни надразби и пориви.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Популарната култура ја доживувам како важен дел од мојот живот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дали променетото вреднување на популарната култура е само една од застрашувачките последици на општата релативизација на вредностите? Margina #32-33 [1996] | okno.mk 99
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Најверојатно без многу ризик можеме да тврдиме дека денес популарната музика со своите карактеристики е некаков основен модел на современата популарна култура.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Бројни показатели сведочат дека популарната музика во последното десетлетие стана најважен сегмент на популарната култура (на крајот на краиштата, за растечката важност можеме да судиме веќе само од вонредно зголемениот број на најразлични напади врз неа), додека музичката телевизија (во мислите ми е пред сѐ MTV) за помалку од десетлетие стана централен орган на целата популарна култура.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
По зборовите на американскиот социолог Herbert J.Gans, се работи за потфат стар барем двесте години.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Критиката на популарната култура не е ништо ново.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Веќе заради мојата “зависност од музиката” не можам (и не сакам) да тврдам дека написот што следи е нешто повеќе од субјективен поглед.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)