кај (предл.) - валија (имн.)

Утредента наутро, без двоумење, Стефан отишол право кај валијата и му раскажал за засолништето на Марко.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
По пет години, младите луѓе се вратиле од студиите во Франција и по наредба на Султанот одат кај валијата да им најде работа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Го повикал валијата кадијата и му вели: лекарот ќе го ставиш да биде писар, писарот судија, судијата лекар, а ајвандокторот учител.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кај валијата, на султанот му потурија да се измие во биљурно коритце од сребрениот ибрик украсен со драги камења што го направил некојси Ибн Пајко, тогаш рисјанин, а сега само Мурат-ага, му рекоа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сите треба да одиме кај валијата16) и да му го честитаме родениот ден на султанот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Додека нѐ држат нозете ќе одиме по нашите мажи. Потоа ќе појдеме кај валијата и ќе се жалиме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Жени, рекла игуменијата Минадора. - Месете погачи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Еве, и јас веќе бев кај валијата и молев за ибн Пајко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)