за (предл.) - в (предл.)

Па за в поле, ми дал господ, ќе ваќам аргати, ќе туркам некако“.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И Доста строго си се држи за адетите. По првото буле Нешка веќе меси и поскура за в црква, пак за здравје.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ни Доста не беше баш чиста за в црква.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Болничарот ја преврза раната, а командантот оцени дека Лефтера не е за в болница.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
За добрите денови - за црковни празници, именденови, крштевки и селски панаѓури, за гости и за праќање аскер и во туѓина, од чисто брашно, само пченично, се месеа погачи, кравајче, пред Велигден - леб наутлија и за в црква - прескури и пупчиња - жените им ги раздаваа на децата по завршената богослужба.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
„Каков процент?“, се вомјазив јас. „Процент“, се поднасмевна со наместена наивност, Пере. „Процент од продажбата“, рече. „За тебе, за в џеб“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Порано, во еднопартискиот систем, просторијата на кооперацијата си беше секогаш иста, истиот продавач, Тоде Нунко, истите шишиња зејтин, истата сол, истата пипер за в очи, истото сточно, ако го имаше, истите наполитанки “јадро“, истите поличиња, истата паланѕа со истите тегови, сѐ урамнотежено и сите присутни урамнотежени и мирни, секој во себе со прстот на чело, што ќе каже и колку треба да каже, за да се заслужи еден живот што се живее.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ме качиле на санка за в болница.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И луѓето почнаа да молат за в нужник.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— На мртвите за душа, на живите за в гуша, рече дедо Петре.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По малце време беа растанале сите од куќа и секој по нешто работа работел: мајка му фатила кравите да ги молзи, невестата му овците ошла да ги молзи, син му свињите и телците, прлињата ги испуштило за в говеда да одат, сестра му куќата фатила да ја мете и гнојот да го фрла.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
АМБАРОТ АКО ТИ ТЕЖИ - РААТ ДА СИ! Ќе има лебец и за софрата твоја, и за в питачка торба! ***
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Не како алчен јадач, ами во првиот ред за в бој...“
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Еден од нив шепотеше со длабок глас: - Не сме за в куќа.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Мене ми е отворен патот. Брзам за в Театар“.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А месото ни солено ни пипрено. Сол се нема ни за в очи. А несолена уста и вода не бара. Ја пиеш, а како осилки да голташ.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Потеравме за в село. Одиме по магарето и само липаме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Така сум тргнал да се враќам за в село.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)