за (предл.) - парадокс (имн.)

Се работи за парадоксот на Епименид одн. парадоксот на лажгото.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
За парадокс, пак, и неговиот професор и шеф, а и самиот тој - беа или потекнуваа од „бечката школа”; професорот навистина од старата, ама со тапија, а Миха од новата која и во самиот Беч не беше призната.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)