Не, тој Прокоп до вчера уште башмајстор, сега подаде рака за корка леб и за малку место на чергата крај огинот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Со мотика на рамо за корка сува леб, по патиштата стрмни, по полињата рамни, у вивналиов ден - да тргнеме и ние страдалници од век!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
А ако сакаше слугинка која ќе ти работи за корка сув лебец, таква тешко ќе најдеш.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)