Се внесов во глетката и во овој едноставен одвивачки образец на космичката еволуција кој претставуваше вистинска историја на човечкиот род.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
А потоа следува највеселиот дел – чуварите почнуваат да фрчат со камшиците, и како кога се поведува добиток, ги поведуваат лудите кон портите на градот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ние го гледавме тоа и уживавме во глетката.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Така до крајот на својот доживотен мандат Р можеше да ужива во глетката што ја виде во прво одделение.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Сите уживаат во глетката – и градските великодостојници и занаетчиите, и свештениците и воините, и дамите и перачките, децата и старците, лекарите и рибарите, чесните и крадците.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Околу нив, во широк круг, се чуварите на градот, кои внимаваат лудите да останат на купче; чуварите стојат со мошне раширени нозе за да бидат што пониски, и никому да не попречуваат во глетката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Баба Перса од кај вратата уживаше во глкетката и од таму ја храбреше со своите благи и болснати очи.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
...а сепак билната трпеливост на листот што го чека својот пад а сепак загнездена немоќ во глетката на приспивната починка а сепак туѓинци веќе и за себе што по изгубената блискост трагаа трагаат... мали пополноќни разговори со маја или декорот во служба на магијата
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Сите гледаат во лудите, а тие гледаат во насобраните на плоштадот, се гледаат и меѓусебе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)