ѕвезда (имн.) - над (предл.)

го врти ко пергил, ко шупливо оревче, далги ко куќи, ко ридови, небото го досегаат и тогаш многу повраќавме на бродот, ете, си велиме наспроти глава ни било трчањето, ама враќање нема, гледаш само вода и сонце, сонце над водата, сонце во водата, ѕвезди над нас и ѕвезди под нас, мислиш си залидал некаде во небесата, меѓу секавиците што се палат,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Грета и Дики трчаат држејќи се за рака. Бети трча по нив.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Настапуваше тивката летна квечерина. Се појавуваа првите ѕвезди над езерото.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таа е гломазна и дебела и не може да ги стигне.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Немоќен на земјата, како птицата албатрос, тој беше моќен кон небескиот пат, со крилјата на слободата! - ја продолжив размислата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Меѓу лисјето на лозницата сега му светкаат радосни ѕвезди над неговото ложе.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)