ѓавол (имн.) - во (предл.)

Но сакав уште да знам: што видел Филозофот, кога застанал на местото од ѓаволот во таа одаја?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се смеев од сè срце, на ѓаволот во лице. Го победив и не му се плашам повеќе. ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Влезен е ѓаволот во луѓето, што се вели, а ,ѓаволот откај газот влегува, а од уста излегува", велеше дедо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И сега ме упатува сомненијата што ме измачувале да ги споделувам со лекарите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Оваа најинтимна информација ѝ ја пренел лично гинекологот Славе Лебанов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ѝ одобриле бањски третман додека да ѝ порастело малото ѓаволче во мешето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Проклет да бидам, колку неблагодарна работа, а за маката и да не прикажуваме, камче по камче да се превртува додека се најде тоа местенце каде како самиот ѓавол во некое шупличне се искрила проклетата вистина.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Еднаш кога Капсула и јас се готвевме за ноќен лов, влезе некаков ѓавол во неговиот дедо - да оди и тој со нас.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Мислам оти ваквото поигрувања на Рајна со срамното ѓаволче во себеси произлегуваше од нејзината нескриена намера да биде посакувана од сите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Навистина беше штедра во понудата, особено по мажачката со Анатолиј, но во таа своја игра не би се рекло дека одеше докрај.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)