смисла (имн.) - во (предл.)

Која друга смисла во животот ќе ја барам јас сега на овие мои години.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Сè што се бара за она што тој го употребува да биде јазик, е тој да може да биде споделен од страна на другите. (Тука не ги земаме предвид сосем тривијалните примери на „приватни јазици” кој, како кодот на Пепи, се само шифрирани јавни јазици.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Рајт докажуваше дека услов за убедливоста на кој и да е аргумент против приватниот јазик е дека тој треба да ја допушти контингентната приватност, бидејќи во спротивно, како што истакнува тој, ќе се тврди далеку повеќе, и ние не ќе бидеме способни да најдеме смисла во она што го прави некој Робинзон кој, на пример, самиот се учи да игра со Рубикова коцка исфрлена на неговата плажа.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Има некаква смисла во тоа дека било која симулација прави нештата кои што всушност не се да изгледаат реални.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Дефиницијата од речникот, сепак, сугерира нешто за ВР.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Секако, Сиоран не е, а не е ниту Расин, затоа што ова место нема никаква смисла во историјата на уметноста.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Не им се придружува на нивните мумиски седела, со засркнат плач, туку почнува да снове низ собите како сновалка на празен разбој, барајќи го котелецот на смислата во зборот што му бучи во ушите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Големата Мечка ја гледам Како слегува од длабочините на Северот По истиот пат по кој слегувала и во времето на походите на Александар Велики Барам некаква смисла во мистеријата што ни нуди непроменливост на виденијата, а груба минливост на толпите набљудувачи.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Или, кога можеби веќе знаеше кон што води тоа и кога веќе не можеше да види смисла во можните напори да го спречи она што требаше да се случи.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Родителите и децата не ги учат децата како да бидат геј онака како што ги учат да бидат Американци. (Иако понекогаш децата ги учат како да бидат стрејт на начини што толку силно им се удираат од глава што слободно може да се каже дека, всушност, ги учат децата како да бидат геј).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А и што ќе им е денес на геј-луѓето посебна култура?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На пример, не е јасно како тоа Џуди Гарланд ја претставува геј-културата „во онаа универзална смисла“ во која ја претставува дрегот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дрегот е меѓународен настран феномен, поради што навистина е речиси универзален, додека привлечноста на Џуди Гарланд за геј-мажите некако си е ограничена на англиското говорно подрачје, односно на некои негови ограничени делови.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, класика е делумно поради тоа колку јасно и отворено артикулира едно искуство на настран идентитет кое дотогаш ретко се опишувало со толку луциден, трогателен јазик. (Можеби Бет Гринфилд сакала да го замени тој класичен срчен крик за лезбејскиот/трансродовиот јад, романот на Редклиф Хал Бунарот на осаменоста од 1928 г., со некоја политички не толку недрага, посовремена верзија).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, тие се склони погрешно да ги препознаваат или да ги одрекуваат видовите на културни практики во кои се впуштаат и ефектите што ги предизвикуваат тие културни практики.357 Хетеросексуалците обично не си велат себеси дека, кога гледаат филм како Титаник, всушност, се дале на иницијација во културата на хетеросексуалноста, на воведување во една многу конкретна идеологија за романтичната љубов како извор на спасение и во буквално катастрофален модел на женствениот родов идентитет како некаква несреќна состојба од која треба спас („ме спаси, во секоја смисла во која може да се спаси човек“).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Има, сепак, и понатаму важни материјални барања во таквите борби за вклучување, но тие им се некако подредени, барем во реториката на движењето, на асимилациските и конформистичките цели. ‌Во таков контекст, геј-културата сѐ повеќе изгледа како бизарен, нестварен, неопиплив, небулозен, ирелевантен поим.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Такво нешто можеби имало смисла во старите лоши денови на општествената угнетеност и исклученост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, всушност, го прават токму тоа.358 Токму затоа што општествената репродукција на машката геј-култура не се врши од страна на главнотековните општествени институции – чие дејствување како средства за културна иницијација и понатаму е невидливо и незабележано затоа што е толку очигледно – машката геј-акултурација и натаму е таинствена работа, особено кога изгледа дека во голема мера е завршена, или дека е барем во одмината фаза, во некој миг од раното детство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Го кочи остварувањето на асимилацијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Слично така, тешко е да се види како тоа Стоун буч блуз, силниот трансродов роман за работничката класа од Лезли Фајнберг, објавен во 1993 г., речиси четвртина век по стоунволските немири, би можел да се смета за „класика“ во истата смисла во која Џуди Гарланд се смета за класика.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Повеќето други општествени групи – било малцинските групи како што се Афроамериканците, било мнозинските групи, како што се Американците без предзнак – се иницираат во своите култури и дома и на училиште, како и преку телевизијата и преку филмовите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Знак е за неуспех (или за одбивање) на асимилирањето.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Она што се нарекува среќа, во најтесно значење на зборот, е изненадно задоволување на силно насобрани потреби, а по својата природа е можна само како епизоден феномен.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Или, можеби уште попрецизно: потребата од потрага по смисла во животот настанува заради неможноста да се оствари постојана среќа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако поради удобност се послужам со зборот искуство, не мислам на искуството на она што се појавува и покажува.  Ако значи го употребите зборот искуство, не го разбирате значи во таа смисла во него нешто да се покажува?
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Тоа што тој не е во состојба да Ви биде сопруг, во онаа смисла во која Вие би сакале...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
И оваа визија на ослободување ја има својата единствена смисла во уништувањето на карпата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сѐ се случуваше на двата брега на Езерото поделени со граница, која со текот на времето требаше да ја изгуби смислата во обединета Европа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Со години бев обземен од фактот зошто татковата книга Историјата на Балканот низ падот на империите остана незавршена!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Овде, на брегот, пред големата врата на животот, зачнаа и моите големи пријателства со кои мојот живот и пишување добиваа нова смисла во моите спротивставувања на балканизацијата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Геометријата на мојот егзил беше многу поедноставна, поразбирлива и поприфатлива.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Му беше мачно на идеалите од младоста, на храброста, кога се провлекуваше меѓу урнатините на отоманското царство и темелите на новата република Турција, низ балканските војни и окупацијата од француските сили на родниот крај за време Првата светска војна, за провлекувањето низ фашизмот и спасувањето во комунизмот, да им најде поширока историска и филозофска смисла во доцните години на животот кога требаше да го доврши конечно својот проект на животот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Според него, крајот на книгата го означува и крајот на времето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
А сепак, во смислата во која тој го сфаќаше зборот, не ја издаде.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сигурно, оваа таткова потрага по мистериозниот миграторен пат на јагулите, по водениот дел на планетата, имаше поширока смисла во откривањето на согласјето помеѓу патот на јагулите и патот на луѓето.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Но, мухамеданските темници се толку темни мразни и омразени што и носталгијата ја губи смислата Во нив на сонцето мислам само по сеќавање.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Токму тука, она што порано претставувало компромис за Бредбери се претвора во негова специфика -- така доаѓа до неочекуваниот пресврт: Бредбери едноставно одбива да созрее во онаа смисла во која тоа се случило со неговите колеги- врсници.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Знам дека извесни американски интелектуалци се чудат што европските љубители на филмот, а посебно Французите, го сметаат Хичкок за филмски автор во смисла во која тоа се слуша кога се зборува за Жан Реноар (Jean Renoir), Ингмар Бергман (Ingmar Berg- man), Фредерико Фелини (Frederico Fellini), Луис Буњуел (Louis Bunuel) или Жан-Лик Годар (Jean-Luc Godard), но што има чудно во тоа?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ти ги љубам градите кротки на кои лежи студена жолтата каверна на ноќта да ти ги покренам двете гранки безлисни Слези подлабоко од тревите под нас е сѐ жолто Се нуркаме во заедничките длабочини по смислата на оваа долга ноќ што нѐ соединува во нашата брза љубов Што сме ние двајцата што крадеме од тишината кога молчат сите прозорци жолти Дали да се вратиме во нив како сомнамбули со парче смисла во очите Или да се препуштиме затворени во ова длабоко нуркање сред ноќта што нѐ открива со една утеха за сите мртви шумови што молчат од прозорците над тревите жолти
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Но од друга страна, пак, - доколку Дерида е во право - можеби не постои ништо одредено што би требало да се разбере.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Експерименталната музика не беше ниту школа - во онаа смисла во која тоа беше европската авангарда во Дармштад - таа претставуваше единствена духовна атмосфера, креативна ситуација погодна за заедничка работа John Cage на различни творечки индивидуалности во која никој не беше предводник или идеен водач, иако Кејџ (најстар помеѓу нив) од самиот почеток се истакнуваше со ширината на погледот и разнообразноста на аспектите присутни во неговата работа и мислење.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во историјата на американската музика, експерименталниот стил е првиот автономен музички правец кој немаше за пример некој од идеалите на класичната или поновата западноевропска уметност, ниту пак, наспроти тоа, беше израз на етничката или националната еманципација.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во овој напис јас нема да се обидам да го разгледам целокупното негово дело, туку само оној философски дел што е поврзан со темата за одредливоста на смислата (иако, дискутабилно, ова е централниот дел од неговото дело).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
3 Втората смисла во која што Дерида е философ литерат е дека од било кои разлози, тој често ги одбегнува традиционалните философски стилови на пишување во полза на стиловите за кои може да се каже дека се поодомаќени во литературните дела.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Помеѓу 1933-34. ја истражуваше можноста за хроматска организација на низата од 25 тона без повторување (Шест кратки инвенции, завршниот дел од триото Соло со неизоставно следење на два гласа во канон); 1935-38. користеше фиксирани ритмични структури организирани по принципот на серијална техника; од 1935. постојано прави дела во кои ја комбинира играта, филмот, театарот, ТВ-то; 1939-56. компонираше музика (Прва конструкција во метал) во која ритмичната компонента е организирана на основата на истите пропорции на малите и големите делови; 1938-51. настанаа делата во кои е нагласена (ориенталната) експресивност (Сонати и интерлудии); од 1951. ги користи “операциите на случајот” и посебните, за нивна употреба направени табели; 1952. настануваат неговите најважни откритија, помеѓу останатото и примената на несовршеноста на хартијата при одредувањето на структурата на делото според Ји Џинг; 1954 ја воведува неодреденоста, прво во делата без однапред одредени односи помеѓу деловите (Варијации); 1958. настануваат композиции без фиксирана партитура, но одредена при самата изведба; 1967. користи компјутер за одредување на звучните и композициските параметри; 1969. ги конципира делата во кои ја укинува разликата помеѓу изведувачот и слушателот (33 1/3); од 1961., кога излезе книгата Тишина, развојот и промената на музичките искуства ги следат теориските и мислените ставови кои ги изложуваше во текстовите (претставени во Маргина).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Како тоа да помага да се најде смисла во она што ја нема.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Меѓутоа, тој е тоа само во онаа смисла во која се спротивставува на традиционалното сфаќање на „уметничкото“, а зад тоа неговиот став е ауметнички - уметноста е само еден од преносителите на духовноста, само едно средство за постигнување на духовно просветлување, ништо помалку и ништо повеќе.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Природата на програмите, дури и во најдиректна смисла во кој, да речеме, денес по супермаркетите се продаваат програмите за обработка на текст, ја шири концепциската рамка која што ни е достапна за нивно опишување.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Нејзините обиди во таа смисла во Софија, “вистинското огниште на пожарот“, не би ги дале потребните резултати.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)