народ (имн.) - та (сврз.)

- В рака земам една планина ја превртувам два-три пати и ете ти писмо напишано со камејна кое никој, никогаш, никаде и со ништо нема да го избрише...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Крстици светлина Острови како храмови се извишуваат над морето по кое пловам а јас копнеам само по еден од нив на кој да се прибере мојот народ та само бесконечноста, морето и ѕвездите да му бидат граници и да гледам утринум секој со срп в раце како жнее крстици светлина зашто само тоа ќе ги израдува моите предци чија адреса е запишана во Светото писмо.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)