Ветува дека уште ќе пишува и се надева дека од неговите листови ќе можам нешто да искористам.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
„Треба да помогнете.“ Есен е, кога деновите на лисјата ќе се наполнат со вода, стежнуваат, паѓаат.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тешко е братко, Стојане, мило да немаш крај себе, сакам на книга да учам, в очи ми солнце да влезе, мракој ми душа затнале, ко лисја капат денови, в гора мени промени, одново лист ќе потера, а мојте братко, младини не ќе ги видам никога. – Дејгиди кучко погана, куќа ми, кучко, поцрне.
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)