кој (имн.) - низ (предл.)

Иако еден од најкомплексните поими на Лакан, објет петит а во случајот на кружницата на задоволство би можел да се означи како инци­дент кој е во служба на кршење на психичкиот закон за задоволство бидејќи среде кругот, кој штотуку не се затворил, ја воведува непријатноста.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Надвор, над градот, созреваа ѕвездите пред уште едно нивно есенско откинување од невидливите гранки на вселеснкото стебло, зад нив да остане во височините пустош и црна размачканост од која низ а најнабожните не 'рти утеха.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ритуалниот механизам на интеграцијата и понатаму живее во секуларниот углед што оваа уметност сега го има и го применува, така што низ аурата на “возвишен”, “чист”, “единствен” која ги опкружува делата, а која низ поимот за оригинал продира во временската свест, уметникот е ставен во ранг на суштество слично на бога, а уметничкото дело станува скапоценост.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
И клокоти каменот во сонот Доаѓа како грамада која низ времето Ќе се слепува и ќе расне во карпа.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Таа девојка, кога се разбудила знаела да ги повтори сите зборови што ги слушнала во сонот?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Желбата го минува прагот кој го наметнува прин­ци­пот на задоволство и се позиционира во однос на лимитот, границата што ја пронаоѓа и препознава, а самата релација спрема таа граница ја одржува како таква.5 Една од елементарните шеми во психоанализата на Жак Лакан претставува кружницата на задоволство, но прекината со она што во неговата алгебра се нарекува објет петит а.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Нели тој ми ги испеа оние песни за девојката која низ радоста поминала успана.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)