ја (зам.) - прекине (гл.)

Мајка ми и покрај сѐ беше готова да донесе слатко од дудинки, да свари кафе, но шефот ја прекина: – Заминуваме.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
– Чанга се врати, сигурно идат подобри дни за козите? – ја прекина мајка ми тишината.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
За да ја прекинам таа неделотворна занесеност, занесеност што не произведуваше никаква жизнена мисла и никаква реченица што би била запишана како дел од мојата повест, станав и ги ставив во една чинија двете крилца што останаа од пилето кое го купив од домашното производство на Чанета од дуќанот кај мостот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Видете г-ѓо ... - ја прекина или барем имаше чувство дека ја прекинува, зашто кога и да ѝ се обратеше ќе ја прекинеше, знаеше дека таа секако имаше да кажува многу повеќе од тоа.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Работата е и во тоа што Пек се понижува заради љубовта кон една жена која е подготвена да го земе секој маж - па дури и собарот. Жената очигледно е нимфоманка.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
- Можам ли да ви помогнам? - пак ра развлече онаа иста ѓаволеста насмевка. - Со плачење? ... - ја прекинав јас.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Во текот на петдневната дискусија се изредија говорници „за" и „против" општо востание, дури најпосле Даме со неколку збора не ја прекина расправијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Зборувајте сега за востанието како да го правиме и кога, а не дали да го правиме".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Марче, ти ли си? - ѝ свика Ване од грб, но во истиот момент се покаја не дека ја прекинал во учењето туку дека ја уплашил со својата појава.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Неговото поминување ни ја прекина играта.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
„Ја почнал работата рано напролет и се надевал дека ќе ја заврши пред зимата, но, за несреќа таа година зимата дошла многу рано и тој морал да ја прекине работата со завршени само три потпори, од вкупно пет.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Во својата жизнерадосна решителност да ја прекине претставата, „целиот свет да го истера“,125 и во својата бесрамна прослава на некоја алтернативна стварност, на волшебен свет во техниколор некаде отаде виножитото, „театрален, а не реалистичен“,126 каде што нормален народ (дури и прволигашки бејзболски екипи) наеднаш громко заоруваат песна и заигруваат, лирскиот етос на бродвејскиот мјузикл – неговата нарушителна форма што ја одложува стварноста и наизменично го менува начинот – ја изразува геј- желбата и му одговара на тоа што го сакаат геј- мажите далеку повеќе отколку секој што буквално го денотира и го отелотворува гејството. Барем порано беше така.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
По сите тие причини, како и по полната убеденост во тоа оти не само бесполезно и невозможно е понатамошното успешно спротивставување, јас мислам дека наш долг е да ја замолиме македонската интелигенција што има влијание врз сегашното движење да го обрне својот поглед кон сериозноста на положбата, да го измисли патот и сите средства колку што може поскоро за да искаже полна доверба спрема постапките на заинтересираните големи сили во полза на Македонците и, откако ќе им даде ветување, да ја прекине понатамошната борба, да ги замоли да му се помогне морално и материјално на постраданото население да се поправи; да замоли да се воведат сите предложени реформи и тие што ќе најдат силите за нужно, како проширување на изработениот проект; да се отстранат пропагандите и да се востанови Охридската архиепископија со црковно-училишната автономија; амнестија на емигрантите и на сите четници; признавање на Словените во Македонија за одделна народност: Македонци, и внесување на тоа име во официјалните книги итн.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ги отпечати расказите и со Зипото кој иако беше непушач секогаш ја носеше со себе, за пријателите пушачи да не ја прекинуваат сред збор нервозно буричкајќи во ташната и реторички извикувајќи „абе кај ми е упаљачот?“, потпали убав оган.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
„Оставете!“, со достоинство ја прекина накрај самиот генерал Первоједов гнасната итаница на својот задгробен клиент.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Глупости! И ве молам, оставете ме намира“.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- А знаеш ли дека таа е распуштеница ... - недовршувајќи, Томо повторно ја прекина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Колега, повредата е санирана. - Ја прекина ортопедот размислата на Виктор - Но, пациентот ќе мора да користи помагало за движење.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Настана тишина која, се чинеше како да траеше вечност. Никој немаше сила да ја прекине.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во тој момент тој ја прекина. - Нема потреба мамо, јас овие луѓе доволно и добро ги познавам! Томо е мој пациент.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Едно долго ѕвонење ја прекина тишината во домот на Крстиќи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Стоп, - ја прекина Томо, - оваа серија ја режирав јас и многу добро ја знам.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тишината ја прекина Рада. - Тето кажи ми! Кажи ми само дали е живо?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Мислата му ја прекина слабата косчеста рака, подадена од Јана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
По неколку часови скокање од муабет на муабет Рада прва ја прекина шарената тема на разговорот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Ајде де... Па не се толку? - Мислиш строги... - ја прекина Рада среде збор.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Рада ја прекина нејзината мисла. - Сѐ во свое време.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Шум, необичен за таа доба од ноќта, му ја прекина дремката.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тивко потчукнување ја прекинува оваа игра со инсектите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Ќе ми платиш за ова. Смеа, тивка и одмаздничка: - Кучка сум, затоа апам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А ако ми дојдеш уште еднаш... - Нема да доаѓам, ја прекинал Арсо Арнаутче.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Слушај! вреваџијата ја прекина својата песна и се сврте кон згрчениот сосед. - Земи и ти една. Те честам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ја прекинав секоја наша врска, затоа што морав. Зошто морав.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Како да сакаше да ми ја прекине радоста, студен, без емоции каков што беше.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Никогаш не го сакал толку длабоко како во тој момент и тоа не само затоа што ја прекина болката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но секогаш се будеше без да открие што е тоа: на некој начин, меѓутоа, тоа имаше некаква врска со она што го кажуваше Џулија пред да ја прекине.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Остана сам, му реков потоа, колку да ја прекинам тишината.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
На Онкологија лежеше осум дена, на осмиот ден ти ја прекинаа терапијата што требаше да ја примаш четиринаесет дена, повторно целата уста ти се направи со рани, хранопроводникот исто така.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Тишината траја неколку секунди. Никој не се решаваше да ја прекине, бидејќи не наоѓаше збор.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Најпосле Доста прва ја прекина тишината: — Ајде, Илко, да си легниме, — прошепна таа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Потем, стариот ја прекинал песната. Сакал сам да пее. Да остане сам во чунот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тој ден не беше сончев. Ништо не ја прекина ноќта која му претходеше.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Сепак ти си Марија и ти не можеш така да говориш, ја прекина. Ти не си Еврејка и, можеби, не си била ни Марија.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ја прекина мислата, ама таа му се мешаше со другата, со недопирливата, која во мигот не сакаше да ја сподели со Татко.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
- Се разбира дека не лажеш, но си противречиш - се обидуваше да ја смири Непозанатиот. – Предмалку го нарече слабак. Нели?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не верувам! А во што не веруваш? -ја прекина гласот на Непознатиот: Мислиш дека лажам? – се бранеше Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И сѐ тоа само затоа, некој од старешините да не се уплаши од најлошото па да не ја прекине починката.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но од моето лично гледиште, тој метод беше добар бидејќи ми дозволуваше извесно дистанцирање, а тоа, од друга страна, го поддржа чувството на критичко набљудување кое немаше да биде возможно постојано, без прекин да работев со дон Хуан. 1965. по сопствена желба ја прекинав обуката.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Падна првиот снег и ние ја прекинавме работата во фабриката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Напати ќе ја прекинат песната и ќе речат: — Можеби не чини пред толку мртви да пееме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дури и најголемиот мудрец си ја лапа збунето брадата, сиромав, не знае како да ја прекине олимпијадата.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
Досадата од едноличноста на живеењето сѐ повеќе го притискаше, па Ц цврсто реши да ја прекине бесмислата на секојдневната рутина.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
- ... Нема потреба да се правдате, - ја прекина наставничката.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Камбо тогаш ми рече: Миле, ќе кажам дека јас ја прекинав колоната, јас сум Циган и не е штета што ќе загинам, а ти си убаво девојче и ако загинеш цел баталјон ќе плаче, а кога ќе чујат во селото и тие ќе се расплачат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Што дека моите знаат дека сум кај Бреза, кога всушност не сум? – ја прекина Марија. – Да не мислиш дека сега спокојно седат и гајле немаат што ми се случува?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Каде ви беше главата да размислевте, девојчиња сте, ве сметавме паметни, а вие?!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- А вие, по умот на мангупите од одделение, а? – ја прекина мајка ѝ – Тие до полноќ во Луна парк и вие со нив!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Знаеш ли колку беше часот кога отидовме?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)