ја (зам.) - наслутува (гл.)

„Важно е да не личат на комшијата“, се засмеа Огнена и во неконтролираната веселост што божем ја беше зафатила ја шлапна мајка ми по коленото во знак на некое пријателство или нешто слично.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Веројатно веќе ја наслутуваше намерата на злочестата сопатничка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)