ја (зам.) - мрази (гл.)

Но тогаш согледав дека можам да уживам во љубовта и во радостите на стварниот свет и почнав да ја мразам болницата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ја мрази својата околина, буката, раскошот, самозадоволноста.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ја мразеше целата негова гардероба, посебно сината со пердуви исполнета јакна која Дејв ја имаше со години и ја носеше зимно време кога наутро го префрлаше Ренди до училиштето.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Набожни, озлобени, додворливо наведнати пред власта, иако многумина од нив луто ја мразеа нејасно и потајно барајќи нешто што не ќе е вака - жандармско, даночно, грабливо, нешто што ќе е без тешки потковани чевли под чии клинци тие се виткаа со бавност на црви.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Кому да веруваш? Неа, нашата учителка ја разбиравме и ја сакавме, ама Маријанти не ја разбиравме и ја мразевме.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Секој ден заминував од дома за да заработам за живот, но ја мразев работата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
-Тие се досадни. -Тие ја мразат убавината.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дадов отказ. Човекот што ме вработи се закануваше дека ќе ме убие ако заминам. Не ме уби, најдов друга работа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
-Тие го мразат сексот. -Тие го мразат животот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се вљубив. Човекот во кого се вљубив не ме сакаше. Ми рече да се чистам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од време на време ние ги предупредувавме за нивната неадекватност и слепило.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Му се заканував дека ќе го убијам доколку оди со други жени. Одеше. Пукав во него.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го позеде текстот од масата и почна да чита: „‘Колку Хитлер мора да ја мрази психоанализата!
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ја мразев својата пречувствителност, треперев и посакував да можам да си го задушам треперењето, се самосожалував и си го мразев самосожалувањето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потајно насетувам дека бесот, со кој тргнал кон Виена, е всушност насочен кон тамошниот стар психоаналитичар: бидејќи тој е неговиот вистински и главен непријател, философ кој ја раскринкува неврозата, голем разбивач на заблудите, некој кој знае што е што и добро ја познава изворната генијалност.’“ Потоа го остави написот на масата, и рече: „Со колку суптилна иронија Ман го напишал ова!“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Еднаш, по едно “Ќе беше подобро да не те родев,” кога себеомразата сакаше да ја убие пречувствителноста, се скрив под креветот, си ги ставив рацете околу вратот, и палците силно ги зарив во грлото над клучната коска, сѐ додека не ја изгубив свеста.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Депресијата ја мразам од дното на душата. Го убива човекот. Го претвора во лебарка. Го ограничува секое движење.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Средниот брат влегол под шаторот многу нерасположен и грубо ѝ наредил на жена си да му ги собуе чизмите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Како да правам преврска за сѐ уште неповреден војник и чувствувам дека ми годи што му олеснува претходно, однапред. Нека страда.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Дури на прашањето од свети Ксавиер, врагот само се усмевна, не удостојувајќи го со одговор.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не, ужасно. Ужасно зашто ѝ отвора пат на оваа што не е кралицата, а што одново навечер ја мразам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Лесно му било да го каже тоа, зашто потајно ја мразел својата млада жена и сакал да ја симне од врат за да може на нејзино место да донесе една млада Гркинка со руса коса.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Можам само да ја мразам толку, да се згрозувам од рацете што ја фрлаат на под и од неа, од неа, уште повеќе зашто ја тепаат, зашто сум јас и ја тепаат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Единствената причина што врагот, кој толку ја мразеше работата што сестрата на Иван еднаш добро го искара затоа што нема плуски на дланките, се согласи и понатаму да ѝ аргатува на дуријата, лежеше во неговото очајничко решение да го истера моралниот дремеж што се закануваше да го надвие.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Најчудно од сѐ беше што подоцна сите посакаа да имаат како мојата коса, а јас ја мразев.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Винстон ја мразеше оваа вежба од која добиваше остри болки од петиците до бутините и која често завршуваше предизвикувајќи му нов напад на кашлица.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Притоа подобро од порано, сфати зошто всушност ја мрази.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Покрај тоа, таа веруваше дека сите, или речиси сите ја мразат Партијата и дека би ги прекршиле правилата, само ако мислат дека би можеле да го сторат тоа, а да не бидат фатени на дело.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја мразеше затоа што беше млада и згодна и несексуална, затоа што тој сакаше да појде со неа в постела а никогаш нема да го стори тоа, затоа што околу нејзината слатка тенка половина, која како да те повикува да ја опфатиш со рака, се наоѓаше само оној одвратен црвен појас, тој агресивен симбол на невиност.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Да, совршено.“ „Јас ја мразам чистотата. Ја мразам добрината! Не сакам никаде да постои никаква доблест.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја мразеше Партијата и го кажуваше тоа со најпрости зборови, но не ја критикуваше генерално.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ѝ се покоруваше на Партијата, но сѐ уште ја мразеше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Му закажав војна на инаетот од инает сакав да го згазам и закажав војна на омразата зошто и неа ужасно ја мразам Му закажав војна на гневот го прогонував и кон него се гневев му закажав војна и на гревот за малку и него ќе го средев Му закажав војна на стравот и сакав од страв да го стресам му закажав војна на егото и него да го обесчестам Му закажав војна на лукавиот и лукаво сакав да го сотрам ѕверот се разбуди во мене да го уништам и него ќе морам Си закажав војна со себе безпоштедна со премногу мртви си закажав војна без крај војна со страдања и жртви
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Гледаа во водата под себе. Ја мразиш ли? повтори. Не знам, му одговори.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Марија, ѝ рече тогаш. Ја мразиш ли смртта?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Па сепак, иако на моменти ја мразиме, дури и презираме, и најпримамливите понуди за нејзиното отуѓување спремно ги одбиваме“.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И затоа децата ја мразеа поради сето тоа, со сите мали и големи последици што од тоа произлегуваа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ќе помисли жената дека ја мразам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Го мразев и вирчето пред влезот на мојата зграда; и бабичката што проси пред него; и неа ја мразев, иако понекогаш ѝ фрлав паричка.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Јас во тоа време многу ја мразев баба ми и сите други зашто не сакаа да ми помогнат да ја откопаме мајка ми. Чувствував така.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)