ја (зам.) - меси (гл.)

Тишината можеш да ја месиш како ќофте, да ја извалкаш во презла, и да ја пржиш на тивок оган.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Вода дождовница ги полни рововите. Шлапаат во матната и ја месат со калта.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Оваа пита Мајка ја месеше само на празници и значајни денови.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Кога ме виде конечно вратен и сталожен, стана на нозе и започна да ја меси за сите нас најдобрата, највкусната на Балканот пита „тикуш“ со пилешко.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ја месеше питата занесно и со љубов како да создаваше скулпторско уметничко дело.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ја лелееше неговата свест. го влечеше кон далечна нестварност. Ја месеше неговата магла како што се меси тесто и ѝ вдахнуваше живот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Де, бре, Сандо, уште невлезена критикуваш, - ја прекори дедо Борис кој влезе по неа, носејќи тепсија со пита, што баба ја месела и дошла да ни ја донесе додека е уште топла...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Иловицата студентите сами си ја копаа на блискиот рид и сами си ја носеа на колички, како што и сами си ја месеа под надзор на професорот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Колцата ја сечат калта, ја месат, прават плитари. Ја прават подлабока.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)