ја (зам.) - каже (гл.)

Љ Н, како оштетено лице, повеќе пати се обидуваше да стапи во контакт со одделението за сметководство, меѓутоа од ова одделение свесно одбиваа да му ја кажат точната сума пари која му ја должат, како и други општи информации во врска со неисплатените плати и придонеси – кои, во нормални услови, требаше да бидат транспарентни и лесно достапни.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Спорот настанува заради неисплатени осум плати последователно (за периодот од мај до декември 2008 год.), како и заради перманентните лажни ветувања давани од страна на раководството дека тие плати ќе бидат исплатени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А уште кога луѓето ти ја кажаа поговорката: Учи–учи главата бучи.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тој ден, кога инженерот ја кажа оваа вест, со истата онаа весела насмевка што секогаш го следеше, од високото кај резервоарот можеше да се види како Надежда јаде големи црвени цреши од полната скутина.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
На двајцата луѓе во С. им ја кажав состојбата со дарванските води, дека се заробени за некаков рибник.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Таа му ја кажа куќата издигната на повисоко преку рекче.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Миев заби и се туширав, за да не сетиш дека сум пушел.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Како би му било на Љупчо некој така да му го огрди СТОЈАДИНОТ!?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Како подлец: демнеш во темнината, скришум излегуваш - и правиш пакост.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Бакнежот ме запече. Посакав да извикам: - Се лажеш, мамо!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Но, немав смелост да ѝ ја кажам вистината.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Влатко ја кажа вистината. Пред нашата зграда се разделивме без збор.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Нема доверба во нас. Затоа не ја кажал вистината.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сепак ако се одзве кога ќе ја повикаш И ако ја прифати поканата за заедничка вечера Отвори го пликот пред да ја кажеш нарачката Познат е големиот број невалидно изведени договори И лажни тестаменти Постојано мислиш: близу сум до среќата А сомнението ти шепоти: далеку си.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Милка сакаше да рече дека е нејзино но таа никогаш не лажеше и затоа мораше да ја каже вистината.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Милка сакаше да рече дека е нејзино но таа никогаш не лажеше и затоа мораше да ја каже вистината.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Лествичникот повторно мласкаше со долната усна во грозната тишина што настана, оти параболата што ја кажа Филозофот ги плени сите, а особено логотетот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Отец Кирил се посомневал дека слепецот од Кападокија е измамник, и дека знае само една и иста приказна која ја кажува секогаш, без разлика какво слово и со какво писмо е забележано на штичката.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не знаев да глумам, не сакав да лажам. Морав да му ја кажам вистината.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
А сега наутро – дрн – телефонот и телефонската слушалка ќе ти ја каже лошата вест. Или ќе отвориш весник и сликата на роднината, на пријателот...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сите, најмногу го почитувавме Борис Сарафов за оној гест што тој го стори пред конгресот на Врховниот комитет, кога му побараа отчет и тој не можеше да даде таков за сумата дадена на гемиџиите и, за да не пропадне делото ако тој ја каже вистината и неа ја разбере турската влада, Борис Сарафов го понижи своето достоинство и авторитет и изјави: „Таа сума ми беше дигната од една лесна жена, со која имав интимни врски“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Таа тажна вистина најгрубо и ја кажал еден познат лекар, велејќи и дека е непотребно сето тоа лекување, бидејќи нејзиниот недостаток, поради кој не може да има деца е уште од нејзиното раѓање и не може да се отстрани со никакви лекарства.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тајната за чудниот продавач со модар прстен на малото прсте од левата рака, не им ја кажав на моите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Затоа се симнав да ти ја кажам скрбта со која сме налегнати, тагата со која сме исполнети до гуша, чемерот врз нашата душа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Уште не стигнал до прашањето кое го поставува предворјето на зрелоста: „Што ќе биде самиот тој еден ден?“, кога родителите му починале еден по друг, прво неговата мајка, потоа татко му.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сите тие години не знаев ништо за него, а тоа попладне ми ја кажа причината зошто се вратил.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Повторно со рацете си ги притискаше градите и со неверување си ги принесуваше поблиску до очите, а потоа нервозно разгледуваше околу себе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сега тој мрмореше полугласно, како во себе да повторуваше лекција која подоцна требаше напамет и наглас да ја каже пред некој друг.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во кратки црти ја кажа и биографијата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
На крајот, по неговото прогласување, матичарот ја кажа вообичаената фраза.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Додека излегував од одајата, таванот испука. Не се урна.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Таванот и подот не се подбиваат, - без двоумење реков. – тие ја кажаа вистината.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Задачата на уметникот сигурно и денес не е неа да ја премолчува туку отворено и вистинито да ја кажува.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Едноставно му ја кажав вистината: - Содржината на ливчето ја запишав во резиденцијата!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Често построени во дипломатскиот кор при средба на државници, со двете добри уши ја доловувавме реченицата која на минување ќе ни ја кажеше големиот државник.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ни се причини како змејот се извишува за со конечниот залет да нѐ проголта и да нѐ повлече кон длабината Во тие мигови Мајка започна посилно да ја кажува молитвата за спасувањето на нејзините чеда, која ја препознававме од честите шепотења, кога ни беше тешко во животот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Камилски ja чувствуваше мошне блиску темата на инаетот, како психопедагог, a со поговорката што ја кажа, за таткото, мајката и децата тој целеше кон едно од главните обележја на балканското патријархално семејство, во кое владееше ригидноста на воспитувањето во реската поделеност на родителскиот авторитет и детската послушност, како два облика на инает, кои се формирале помеѓу двете генерации.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Зачудено го гледаше Татко, кој набрзо ја кажа тајната: Аполинер едноставно предложи дека само туѓите зборови, (продолжи на француски јазик qui ne sont pas, digrѕ` (кои не се сварени), можат да бидат отфрлени.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Одвреме-навреме ќе си разменеа по некоја доверлива мисла што не можеле да си ја кажат на друго место, дури и пред најблиски!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски, како докажан познавач на психологијата на детето, беше готов да продолжи да ја разработува темата на балканскиот инает, но Татко, гледајќи во саатот, му предложи тој тоа да го напише и објави во научен труд, иако обајцата беа убедени дека никој не би прифатил, од идеолошки инает да печати негов научен труд.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Макар што Татко и Климент Камилски многу брзо се зближија најмногу благодарејќи на различните книги од нивните библиотеки, остануваше најпрвин да си ја кажат вистината за нивните дотогашни животи во духот на заедничката доверба која се зголемуваше од ден на ден.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- А кажуваат, кога Велко, сватот твој, ти ја кажал мојата клетва си се разболел.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Како да ќе проникне во онаа измислица што сакам да му ја кажам.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Да даде Господ и Богородица Мајчица, да ни се вратат - се крсти баба Петра и со раце крстосани ја кажува молитвата, до трипати ја моли Богородица Ѕвезда да се врати со мајка ѝ и момчето што го заљубила.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
И сега, кога Тода разбра оти Крлето се искубало од стапицата, и дојде мило и не можеше до дома да си дојде од задоволство оти таа прва ќе и ја каже на золва ѝ Нешка пријатната новина.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Толе не се пофали оти тој е најарен, но ја кажа правината дека Крсте Попов, иако е во трето одделение, поарно знае од Трајка Јанов и другите од први клас и го викат учителите да им раскажува кога овие не знаат некоја лекција, за да се засрамат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Чана беше задоволна што Петра не ја стави да ја пее книгата, добро е што остана само на кажаното, инаку, ќе успееше ли да ѝ ја најде истата дира на мислата што ѝ ја кажа на Митра?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Да удрам? Да се насмеам? Да ја кажам вистината?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Кога замугри, станав и за довидување им ја кажав минијатурата од Шопов.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Тој на Бошка му изназборе толку, што овој ни глава не можеше да крене, а камоли да си ја каже маката.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Сакавме само да ви ја кажеме грешката, ќе рече, а не да ви ја одземеме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ѝ ја кажал својата восхит од книгата, велејќи, d est un livre fou! (тоа е луда книга), завршувајќи со тоа дека сигурно ќе ја преведува на француски јазик.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ве уверувам дека ништо нема да кријат и ќе ја кажуваат вистината и само вистината.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Признавам, и мене ми е многу интересна, а и дедо ми умее убаво да ја кажува.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Сега ќе ги ја кажам „Дедо седи на грутка и си плете јакуцка“.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Одеше низ куќата на прсти и помина баеги време додека ја кажа вистината за себе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
А синот на Пајко рече: „Пријатели мои, и јас имав една умисла и редно е да ви ја кажам.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)