ја (зам.) - исклоца (гл.)

Леле, господе боже, ќе ми ја исклоца утробата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се завива со сѐ што има внатре, но ништо не помага: ѝ се тресе снагата, ѝ штракаат вилиците; од студ се буди; гледа: Бандо во немирниот сон ја исклоцал со нозете покривката од неа и ја оставил гола.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)