Единствено ако некоја не беше во друштво на боксер или борач.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Заправо, единствената убава асоцијација што театарот ја буди во мене е сеќавањето на Пепи Мирчевски кога играше некоја античка драма на Охридско лето, а актерскиот костум му го беа накитиле со кондоми полни со вода - ние му викавме: „Пепи, пази да не се запиеш некаде со кондомиве“, а тој ни одговараше „Не ми е мене страв да не се запијам, страв ми е да не се заебам!“.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
И од страв да не се заебе пак, сѐ што прави после е без срце, без хи-фи, и само со цел да го замачка она што прво го направил.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Секогаш кога човек со срце, со хи-фи, ќе направи нешто, ќе се заебе.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)