мене (зам.) - таму (прил.)

- Ќе ти покажам едно место, - рече Бојан. - Мене таму секогаш кожата ми се ежи, кога ќе помислам...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тој мене таму не ме пушта. - Тогаш, молчиме и одиме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
— Јас сум црна во душата, му велам, мене таму ми е црното, велам и само се пресегам да го фатам за рака.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Леле, внуко, Ѕвездо моја, како да те крепам, мило? да ми станеш, мила Ѕвездо - ти да станеш - јас да легнам - зашто мене ми е редот - јас да умрам и куртулам - од пустава старост мачна подгрбена, снемоштена, без домаќин - без чедото - сосечено од душмани - стани, мила моја Ѕвездо - мене стара да ме легнеш! - зашто змија ме каснала - отровница, проклетница - леле, злоба озлобена ме раскина, ме парчоса - да си појдам во темната - во темната безденија - мене таму ми е редот...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
И мене таму животот ме прати, веројатно, да го сфатам него. Мир свој кај барал.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Тоа место го викаа Лазарица. Ме водеше и мене таму.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Единствената желба што раководеше со мене таму, на Крим, беше, да ја изнесам главата не зафатена од тој оган, рече татко ми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Така ја започнав мојата кариера.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јас работев во канцеларијата крајно несмасно и до денес не можам да сфатам, зашто мене таму ме трпеа шест години, мрзлив, јас ја гледав работата со одвратност и по секој повод спорев не само со благајниците, но и со директорот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)