ме (зам.) - дави (гл.)

И... И доста ме давиш! - Не те давам, туку те прашувам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
КОСТАДИН: Ех! Знам и јас... Пари им требаат! Пусти да им останат... (Чекори нервозен).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ми заседнала како мора на душата ме стега, ме дави... и слатко ми е! Е, тоа ми е храна...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Со едната рака ми ги држи рацете со шмајзерот, а со другата ме дави.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми дојде како да ме дави Толи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ништо: ме дават ковчестите раце од војниците, ме стегаат ко орлови нокти.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но вчера на ручек наполнив гаќи кога во грлото нешто почна да ме дави.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ќе се напалам ко трудна жена, а после ќе морам да го вознемирувам доктор Џуџу.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А Марко му рече: „ Не можев поинаку ... Нешто ме давеше во градиве.“
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)