го (зам.) - шише (имн.)

СИТЕ: дај го шишето да не се играме вака: пиј, Апостоле! (На Теодос.) Побргу нека се свршат редовите.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
„Наполни ја, Том. Не кревај го шишето.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тргнале назад да си одаат и ќелешо одоколу пак си влегол во калта да го вадит коњот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Чудо, - рече тој. - Ела де испи десет, - му подвикна Трајанка подавајќи му го шишето, - па да те видам дали е чудо.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
ПЕТРИЈА: Да си ми жив, куме, да ни крштаваш, да ни венчаваш! Да ти е жива кума Праскарева и кум Томче! Господ снаа да ти даде! (Пие, на Арсо.) Повели!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Дај ми го шишето.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Подавајќи го шишето од рака в рака, пивнуваат од чудникавиот пијалок.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ако дојде редот нему да мораш да му дадеш пијачка, тури му во чашка, ама спастри го шишето оти тој сам ќе се фати за него.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
- Пари јас пријатели неќум - им рекол - јас сум многу богат, еве како што ме глеате, ако декшаате по еден муур на бутот да ви удрам, еве го шишето, на ви го!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)