Бројка, којашто како ни досега не се менувала. Wislawa Szymborska 194 okno.mk Маргина 37 195196 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Прилог ~кон ~~ ~ ~ сшашисшикаша Од сто луѓе коишто се` знаат подобро - педесет и двајца, несигурни во секој чекор - речиси сите други, подготвени да помогнат, доколку тоа долго не потрае - дури четириесет и деветтемина, секогаш добри, бидејќи поинаку не можат - четворица, можеби и петмина, склони без завист да се восхитуваат - осумнаесетмина, доведени во заблуда со младоста што изминува - плус минус шеесетмина, со коишто нема шега - четириесет и четворица, оние што живеат во постојан страв од некого или нешто - седумдесет и седумина, 192 okno.mk способни за среќа - најмногу дваесет и неколкумина, поединечно безопасни, коишто здивуваат во толпа - сигурно повеќе од половината, окрутни, кога околностите ќе ги принудат - подобро да не знаеме дури ни приближно, мудри после штета - не значително повеќе од мудри пред штета, оние што од животот не земаат ништо освен добра - триесетмина, иако би сакала да грешам, згрбавени, заболени и без батериичка во полумракот - осумдесет и тројца порано или подоцна, праведни - прилично, то ест цели триесет и петмина, Маргина 37 193 ако таа црта е поврзана со напор за разбирање - тројца, достојни за сочувство - деведесет и деветтемина, смртници - сто отсто.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Инаку, управата гледаше да го задоволи интернатскиот народ повеќе со својата демократичност отколку со прибавување на земни блага: таа не водеше никаква сметка за куќниот ред, не поставуваше никакви ограниченија нити во однос на врските со надворешниот свет, така што и водот „Елен” се движеше по свое наоѓање - кога сакаше и каде сакаше, само ако дозволуваат атмосферските услови.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тие се трудат да го задоволат лекарот, но и да го збунат, испрескокаат, за тој да не допре ништо навистина важно.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Се помири со некој месец и друг со Ката, но само да го задоволи својот нагон и да ја протепа за нејзиното минато и пак да ја остави за извесно време.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Затоа и Куле и Трајко по цели недели не си идеа дома, само и само да го задоволат Адема, да не го кркаат остенот, а што е најглавно, да не ги напади од чифлигот, да донесе други чифчии.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но, тоа не се случило.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Последниот обид на Запад да го задоволи Хитлер бил Минхенскиот договор со кој се мислело дека ќе бидат задоволени претензиите на Германија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Во секој случај не умеела да го задоволи неговото љубопитство.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Зарем ќе можев да го задоволам и тоа додатно љубопитство со одговор што ќе беше уште понепотполн и уште понејасен?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури откако ќе го задоволи љубопитството со некое воопштено прашање и забелешка посмирено објаснува дека треба да побрзаме.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Не ми беа за продавање“ најде за потребно да објасни покажувајќи со прст кон пилињата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Така наредил другарот Денков.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Па потоа повикај го и тој Даскалов.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Изгледа помислува дека не сум го сфатил, затоа повторува дека треба да се јавиме во канцеларијата на Денков. Тој лично нѐ чекал.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Веројатно ништо што би можело да го задоволи нејзиното љубопитство бидејќи и подоцна, кога се врати во купето, сѐ уште беше зафатена со својата отсутност.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И прашај го, му реков на Кожинката, прашај го детето дали мајка му барем еднаш го спомнала моето име!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- А прилично е доцна – се обидува да го оправда своето настојување.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Еднаш дури и ме праша (но без спремност да дочека и одговор, иако бараше мислење) колку било разумно нејзиното однесување кога само делумно ги задоволувала љубопитствата на синот?...
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Веројатно некоја од тие институции ќе му помогне да си го задоволи интересирањето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Бараат помош за да го задоволат своето побарување.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Тогаш, за сепак да си го задоволам „гладот“, натрупав снег во моја висина и самиот си ја обликував главата со сѐ качкетот, и телото до чевлите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Како предмет за естетска наслада го зема она што другите го создале чисто заради употреба – случајно убави нешта првобитно создадени со некоја конкретна, практична, навидум вредна намена: прекрасни тела обликувани без умисла благодарејќи на спортски натпреварувања или на тешка физичка работа, величествени згради изѕидани во текот на националните или индустриските соперништва, отмена облека наменета за задоволување на потребите на високосталешкото фалбаџиство.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Може да добие облик на копнеж за богатство и за општествена повластеност, но нејзин белег е стремежот да се оствари позадоволителен начин на живеење, живот во префинетост, во углед и во задоволство; не се стреми кон општествена надмоќ заради самата општествена надмоќ.
Ако машкиот геј-естетизам поттикнува идентификација со повисоките сталежи, тоа е затоа што машката геј-култура го претпочита задоволството повеќе од употребноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Геј-естетизмот овие нуспроизводи на туѓите сериозни, смислени стремежи ѝ ги прикачува на сопствената иронична, раздружена потрага по задоволство.279
Машката геј-култура копнее, пред сѐ, по слободата и моќта да си го задоволи вкусот за убавина и стил.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Затоа тој и не гледа вистински реформи – без сериозни зафати во економско-социјалната структура во Македонија, затоа не можат да го задоволат Февруарските реформи, како што не ќе го задоволат ни Мирцштегските, како како почеток условно ги прифаќа.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Окупационите власти кого поскоро да го задоволат?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Нејзините остри заби сакаа да го задоволат својот ненасит, со кревкото тело на Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А кај се чуваат тие засебни народни сили, прашува Боше упрекнато зашто однапред знае дека Максим ќе му одговори нешто што нема да го задоволи или што тој нема да го разбере докрај.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Таквиот буквар положувајќи ги во Македонија основите на поуслагодената српска писменост, ќе ја омили српската книга и ќе им ги наложи Србите (на народот) како поблиски луѓе и ќе се поитри да го задоволат...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Секој дошол во животот со некое свое барање и тој треба да го најде и да го задоволи она што е потребно или да не се согласува со она што постои.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
А толку му одеше по волја чинејќи сè да го задоволи.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Трајното ослободување на Потомците на блиската роднина (освен мојата маленкост) од ментално-физичката стега не само што ќе го задоволеше чувството за праведност ами можеше да поттикне и благополезна религиозна полемика, исто како и лектирата „Злосторство и Вазна“ на часот по литература, која ја воодушевуваше романтично настроената професорка. „Дали јас тоа споменувам - вазна?!..“
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Со помошта божја успеав тогаш таму
да го задоволам копнежот на срцето
без да црвенеам од срам.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Субјектот обележен со суштински недостиг никогаш не го пронаоѓа објектот што ќе го исполни тој недостиг: како во случајот на „Уметникот што пости” од расказот на Кафка, не постои вистински објект (храна, на пример) којшто би можел да го задоволи субјектот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Во секидневието татко ми не водеше разговори, само поставуваше прашања а мажите се трудеа да го задоволат неговото љубопитство, но притоа не се стеснуваа да забележат дека се плашат овој негов зафат да не излезе буричкање со маша по згасната пепел.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Дали мислите дека човекот мора да му прави одредени отстапки на општеството, за да го задоволи?
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Но јас се обидувам да го разберам неговото разбирање на литературата како “синтаксички факт” (“Ла литература ес фундаменталменте ун хецхо синтацтицо”), и неговото често наведувано уверение дека “нестварноста е состојба на уметноста” во врска со неговото признавање дека е несреќен.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Исто така се обидувам да го разберам неговото непопустливо одбивање да се соочи со стварноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Не велам дека Борхес пишувал само затоа да го задоволи татка си.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Освен што тоа звучи наопаку, тоа би било грубо и претерано поедноставување на едно мошне сложено прашање.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ефрејторот ги стегна забите, но кога сфати дека ништо од она што сега би можел да му направи не ќе го задоволи, реши да го запамети.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Се растрчаа конзули и аташеа да разберат што станало, ама немаше кој да им го задоволи љубопиството.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)