Жената, крај изнемоштените гладни деца, побарала од имамот, бесна од неговата непопустливост, да подготви јадење од храната во подрумот. Тој не попуштал.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се јадела истата, неподнослива храна.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
„Индиго луѓе влегуваат и излегуваат од зградите читаат исти весници гледаат иста програма спијат во исто време јадат иста храна со индиго деца во индиго станови со индиго Нови Години и родендени и животи и смрт...“ (Чарлс Буковски)
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Се одмораа во исти кревети, јадеа иста храна, носеа иста облека. Обајцата имаа малечка бемка на левиот образ.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Они живее иста куќа, јаде иста маса, спие ист кревет, и он старо куче, он не збори ни збор нејзе.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Двајцата браќа Адам секогаш јадеа ист ручек, спакуван во исти зелени кутии за храна.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Нема мојот син за повисока цена да ја јаде истата ужинка, а потоа да ми вели дека го болело стомачето. Кутрото дете.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Ни создаваше претстава оти секој ден јадеме нешто друго, а ние всушност постојано го јадевме истото тесто!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)