бев (гл.) - прилично (прил.)

2 Работната атмосфера во претпријатието, особено пред крајот на т.н. „транзициски период“, беше прилично стресна и напната – затоа што следуваше болен период на трансформација и се очекуваше голем број на работници [вкупно преку 700 вработени], да бидат прогласени за технолошки вишок.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
280 Триманова против Стоби Спор за неисплатена испратнина1 Nullam cum litigatore, quem in proprium recepit fidem, contractum ineat advocatus nullam conferat pactionem (C.J. – 2,6,6,2) Адвокатот кој ќе се нафати да застапува не би смеел да влегува во никакви [тајни] преговори, ни спогодби со парничниот противник Работничката Лиљана Триманова од Велес (сега 50-годишна) беше вработена во приватната модна конфекција АД „Стоби“ – Ве- лес, од 2002 година – седум години пред да настане конкретниот работен спор опишан подолу.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, пред тоа треба да се стави т.н. „извршна клаузула“ т.е. потврда за извршност – која ја дава судот, односно органот кој одлучувал за побарувањето во прв степен (чл. 12, ст.2 од ЗИ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Овој синдикат, чие целосно име беше Независен синдикат на сообраќајниот пер- сонал на железничарите на Македонија, а од 2005 се преименува во Асоцијација на независни синдикати на сообраќајниот персонал на железничарите на РМ – „Железничари“, уште од порано т.е. од самото формирање не беше и не е дел од ССМ и дејствува сосем самостојно и независно.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работната атмосфера во друштвото беше прилично лоша и напната: претпоставените често знаеја, без никаква причина, да се развикаат на некоја работничка, да ја омаловажат пред нејзините колешки, па дури и да ја расплачат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во фабриката имаше основано синдикална организација, која беше член и на гранковиот синдикат при ССМ – меѓутоа Ангелеска, поради оправдана недоверба кон раководната структура, не беше член на овој синдикат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работната атмосфера во фабриката беше прилично напната: работното време не беше стриктно почитувано од страна на генералниот директор (Г. Рафајловски), потоа работниците беа преместувани од едно работно место на друго по негова желба и сл. – што значи, можеме да констатираме дека, практично владееше еден вид на несанкционирано самоволие на директорот, како да оваа државна фабрика небаре е негова приватна сопственост.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Поедноставено, телото за него е средство на духот, нешто што спаѓа во надворешната човекова природа и што е можно и треба да биде овладеано со силата на волјата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Неговиот оптимизам во однос на таа можност на стари денови беше прилично уништен.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Некои тврдеа дека нешто подеструктивно никогаш не чуле.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Вива беше прилично добра, но двете вистински ТВ катастрофи беа Бригид и Нико.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
На првата вечер во публиката беа некои членови од Бирдси, а и Џим Мо­ри­сон, кој беше прилично зантере­сиран, а тука беа и Рајан О Нил и Мама Кас.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тој стана толку очаен, што уште тука, во живиот пренос, бараше некој од организаторите да му објасни која е таа девојка воопшто и што таа бара во неговата емисија.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кога Нико беше во емисијата отсвири една песна на својата мала органа, што беше сосема во ред, но кога Мерв се обиде да поразговара со неа таа едноставно седеше не зборувајќи ништо.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Салата беше преполна иако влезниците беа прилично скапи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Австријците се родени туристи. Иако беше прилично доцна кога пристигнав во хотелот, гостољубивиот домаќин направи сѐ да нѐ пречека најсрдечно.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Личноста која во филмот ја играше Алида Вали во романот беше прилично срамна.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Пред крајот на филмот тие имаат многу убава сцена кога Етел ја жали Алида Вали која ќе биде обесена, додека Лотон станува навистина подмолен...
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Толе ги собра другарите, го јавна коњот и на очиглед на целата војска го бодна преку страна над село, а бимбашијата сам прв тргна со една од пушките на војниците; беше прилично оддалечен — не го погоди.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овој изналегна во гробиштата крај црквичето, а Толе продолжи нагоре, горе долот, убеден дека и сега лесно му се слизна од раце па бимбашијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Загриженост; очајување, дури, бидејќи бевме прилично оддалечени од сѐ, во foret која беше sans на телефонот или љубезните ренџери, на plage која беше sans на чуварите или другите званичници освен можеби само­поставениот директор за паркирање кој покажа строго сочувство кога на лош француски му ја пријавивме својата загуба, но кој не можеше да ни помогне на било каков начин.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Мислев дека изгледам обично, всушност и наша­та облека беше прилично конвенционална, но беше очигледно дека на нас има “нешто” поради кое сите ѕвереа во нас.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
После ваква вечера, се вративме на Карт Бланш. (...) Кога луѓето објаснуваа кој сум јас, велеа: “Енди Ворхол, Поп уметник, или Енди Ворхол, андерграунд филммејкер”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не знам што имаше толку интересно на нас, но беше очигледно дека луѓето се вртат за да ги видат “тие фрикови”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој беше прилично загледан во програмата што се емитуваше.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Сетив дека тој миг беше проследен од секавицата на задоволството што помина по нејзиното лице; а ваквото чувствување на моментот беше означено и со успорувањето на нејзиниот чекор кој и без тоа беше прилично бавен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нема да ги спомнувам другите поединости кон кои упатуваше поткренувањето на раката што го водеше мојот поглед кон тумбата, бидејќи уште веднаш сфатив дека нејзиниот избор не беше случаен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Беа тоа The Walkabouts, а изборот беше прилично невообичаен - акустичен фолк.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Писмото беше прилично извалкано и стуткано.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Воздушниот коридор Еден, на пример, не се викаше така во тие денови: се викаше Англија или Британија, иако Лондон, во тоа беше прилично сигурен, отсекогаш се викаше Лондон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мора да е некаде околу тој датум, зашто беше прилично сигурен дека самиот тој има триесет и девет години и веруваше дека е роден во 1944 или 1945 година; но сега беше невозможно да се утврди каков било датум во рамките на една или две години.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Втората светска војна беше прилично различна од Првата светска војна, која географски беше ограничена на Европа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Со оглед на претходните набљудувања, предвидувањата му беа прилично точни.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Односно, кога бев малечок со мечето во креветчето, таа беше прилично далеку од мене. Едно илјада километри.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
На пример, беше прилично повозрасен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Оваа пристрасност веројатно е последица на она мое воопштено размислување и оценка дека нашата врска, или поточно нашата љубов била една голема несреќна градба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сега, на оваа поголема оддалеченост од настанот, помислувам дека бев прилично пристрасен при одредувањето на степенот на нејзината вина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Веројатно и Анатолиј немаше да дозволи неговата сопруга да ја премине границата што може да ја доведе во прашање и неговата врска со Рајна.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Значи, според мене, иако беше прилично стар, татко ти сепак беше непораснат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Потоа фактот дека Рајна е жена на пријател; добро, ако не на пријател тогаш барем на близок човек на семејството; и трето, она најважното: Ролан беше припадник на една група луѓе што беше прилично меѓусебно поврзана а средбите помеѓу овие луѓе беа многу чести.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
На последната изложба што ја имавме ние ставивме “Уметничка изложба” на постер, и галеристот беше прилично посрамен поради тоа.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Луѓето се плашат; таму на влезот обично седи “супер-девојка”, тоа е застрашувачко.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Булгаков и Хофман беа прилично оштетени, но ги залепив колку што можев, па и тие си го заземаа старото место на полицата.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
- Не трпам цензури и цензори – беше прилично груба таа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- А јас не трпам шпиони – ѝ одговорив уште погрубо. – Ти си ме шпионирала, сè си слушала, сè си гледала, инаку од каде би можела да ги знаеш сите тие нешта за мене? – одвај се воздржував да не збеснам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Секое утро станував во девет, јадев со кафе на балконот кој беше прилично голем и имаше еден стар но удобен тросед на кој долго се излежував набљудувајќи го небото и градот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Можеби сум престрога во некои мои оценувања, меѓутоа, се чини во случајов спрема него бев прилично попустлива, верувам тоа го немав направено за никого претходно.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Гореше од желба да ме уништи со зборови и во тоа ги вложуваше сите свои напори. Таа вечер беше прилично бурна.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Татко му, пак, беше прилично насмеан и делуваше некако среќен.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)