бев (гл.) - прикажан (прид.)

Дерек Џарман сликар, сценограф, режисер, писател Неодамна во Музејот за современа уметност во Скопје беа прикажани петнаесеттина филмови на Џарман.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Иако оваа приказна се чини слатка и пожелна како топлиот леб штотуку изваден од под вршник, (а познато ви е дека ова печиво е исполнето со празнини, со безброј меурчиња) сосема е природно настанот да ви се пристори сосема необичен. И ништо повеќе.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дека создаде три значајни уметнички збирки? Фонограф Театар „26 Statements Re Duchamp“, A Year from Monday, str. 70-72. превод и подготовка: Игор Ангелков Тини Дишан, Марсел Дишан и Џон Кејџ играат шах за време на еден музички префоманс на Кејџ 194 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Derek Jarman okno.mk | Margina #11-12 [1994] 195
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во последниот дел од вечерта како модели за најсвечени пригоди беа прикажани и тесни црни или темно лилави фустани кои многу јасно ја истакнуваат женската фигура, горе затворени со набор од копченца од страна, со косата собрана во завиткани локни на секоја страна и високо дигнат тесен шешир со две,три или четири машнички од страна.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тоа беше некоја малечка сликовница, никој и никогаш не ќе може да објасни од каде и како беше створена во домот, малечка сликовница на која беше прикажана една мошне привлечна жена во различни пози.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
На претставата ѝ недостасуваше само една ситница: не беше прикажана насмевката на неговите рани години".
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
По завршувањето на студиите, паралелно со сликарството, Џарман се занимаваше и со креирање на костими и сценографија за Ројал Балетот и за операта Колосеум во театарот Колосеум.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На голема макета беа прикажани Езерото, реката, еден од далјаните, па голем глобус, на кој беше назначен со мали ознаки патот на јагулите од Езерото, до океанот и назад.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А приказната за белиот коњ, кој без да полета не качи под облаците! (Замислете си, во неа бев прикажана како заспана).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)