бев (гл.) - наивен (прид.)

Но тој не беше наивен.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Бев наивен кога работев и ја одбранив докторската дисертација кога поверував дека дијалектичко- материјалистичкиот, односно марксистичкиот приод што го имав на париската Сорбона, во демократската и толерантна Франција, ќе претставува вистинска замка во мојата земја во времето на расчистувањето на сталинизмот кога страдаше сѐ живо и диво.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ема не беше наивна за да не помисли дека сега други ни го спремаат истото, но за неа беше многу пострашно и поболно тоа што ние паднавме во замката што ја подготвувавме за другите.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Беше длабока ноќ, пред зазорување.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Колку бев наивна и мислев дека со сета нега што ти ја даваме дома, малку ќе ти се подобри состојбата, но тоа не се случи.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
А бев глупава што попуштав, бев наивна.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Е ги прави луѓето послободни да се изразат, но ја губат сета вештина што ја имале и покажуваат многу полоша моторичка контрола.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Заклучив дека Е сигурно не ги претвора луѓето во големи уметници, но има ефекти, кои некои ги сметаат за позитивни, некои за негативни.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Море ние не бевме наивни, па и не сме сакати во умот...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Велиш, не бевме наивни. Море бевме наивни, и тоа многу.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- А што мислиш, - рече тивко Пандо – дека бевме наивни?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)