ха-ха (изв.)
Ха-ха-ха ... Гледате ли? Кој може мене да ме уништи? Бегалците занемеа во уплав.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Се загледа во едната, се загледа во другата, се поистави еден чекор назад, ги протрлка очите, кои му се навирија со солзи од напрегнатото ѕурење, промижурка со клепките, ги скрсти рацете, на градите, и почна да се клешти од смеа: – Ха-ха-ха-ха! Ха-ха-ха-ха!
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
- Ха, ха! Тоа што го бараш, не е можно.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ха-ха, опасни сте вие, таму долу...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Лобо: Хаха! А знаеш ли од што најмногу би се запрепастиле?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Мајмунките не го интересираат воопшто. Помислува на самоубиство.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој го гледаше само искосо старшијата. - Само да тепате... Ха... в участок... Отепајте ме... Можете...
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
