современо (прил.)
Ако пак зборуваме за „чисто економските“ услови на епохата на финансискиот капитал како
за историски конкретна епоха која се однесува на почетокот на XX век, најдобар одговор на мртвите апстракции на „ултраимперијализмот“ (кои служат исклучиво за реакционерна цел: одвлекување на вниманието од длабочината на постојните противречности) е да им се противстави на тие апстракции конкретната економска стварност на современото светско стопанство.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Финансиската олигархија, која со густа мрежа односи на зависност ги покрива без исклучок сите економски и политички институции на современото буржоаско општество – тоа е најрелјефна манифестација на тој монопол.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Систематски се развива извесна поделба на трудот помеѓу неколку стотици финансиски кралеви на современото капиталистичко општество:
„Во чекор со тоа проширување на полето на дејноста на одделни крупни индустријалци“, (кои влегуваат во управните одбори на банките итн.), „и со ограничувањето на провинциските директори на банките на еден определен индустриски округ оди извесен пораст на специјализацијата на раководителите на крупните банки.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Сѐ она што било современо додека се издигнала, е вградено во неа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Позитивистичкиот механички материјализам ретко во некое современо филмско остварување е поткрепен со толку одломки на денешнината, особено затоа што осумнасетовековната поставка во филмот Гринавеј континуирано ја спроведува.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Што стана со тој обид и, воопшто, какви се шансите тој не баш занемарлив проблем да почне да се решава современо, ефикасно и цивилизирано?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
До тој степен компјутерските фонтови се поврзани со нашето современо, електронско чувство на време.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Повикот за современо време и историските задачи на тоа време, што е предуслов за цивилизациско опстојување на секој народ, овде под народњачката агресивна репресија во последните неколку години потполно замре.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Тој основен копнеж кој ја обликува технологијата на просветителскиот логос прилично го обележа и копнежот на модерното, современо знаење и денес сè уште претставува темел за стремежите на високите технологии.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Примарна цел на современото војување ( во согласност со принципите на двомислата, таа цел е истовремено призната и непризната од раководните умови на Внатрешната партија ) е да се трошат производите на машината, а притоа да не се подобрува општиот животен стандард.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Додека во светот на Андриќ и на Селимовиќ е доминантно настојувањето да се даде, меѓу другото, една можна слика на историјата, на епохите, на конкретниот простор (Андриќ), или под маската на историскиот настан, вечните теми на судир на поединецот, на општеството, на политиката и етиката, парадигматично да се вклучат во современиот контекст (Селимовиќ), Башевски ги поврзува историјата и современото, ставајќи ги двата поима под сомнение како конечно неспознатливи во својата интеракција.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
“Припаѓаш ли кон некое современо социјално учење, кон некоја организација, национална или социјална?
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Годината е 586 пред новата ера според современото сметање на времето.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Не е тешко да се заклучи дека римското право, на чијашто правна традиција фундира и нашето современо национално право, како дел од поголемото евроконтинентално правно семејство од т.н. Civil Law тип – првенствено беше процесно [формално/ тужбено] право, односно се развиваше под процедурална закрила.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Таа го истакнува Меѓународниот фестивал за современо драмско пишување „Корпус текст“ и додава дека токму тој отвора простор за организирање творечки работилници, јавни читања и дебати.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Механизацијава која наликува на музејски експонати јасно кажува дека ова било современо и напредно домаќинство.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
