пуфка (ж.)
Но како што минувало времето тој сѐ помалку пишувал на таблата а сѐ повеќе цупкал и се шетал наваму натаму, пуфкајќи со пурата.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Ногата ѝ е одмерено поткрената; ѝ светкаат чевлите првпат обуени, ѝ ѕиркаат везените винени чорапи под долгата бела кошула порабена со прекрасни шарби; во раката зафучила везано шамиче со разнобојни пуфки на рабовите.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Она пак затворање во собата, со машината пред себе, секако дека го разбирам, но тој тоа го правеше на театрален начин, со пуфки, што се вели, како што прилега на некој повикан само за големи дела.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)