осипе (св.)
Пустелија пустелија нѐ осипа среде љубовни часовници и голи перца на летото.
„Чекајќи го ангелот“
од Милчо Мисоски
(1991)
Спротивставените ставови меѓу раководителите на востанието и бугарскиот комитет “Единство” за целта на востанието резултирало со осипување и расформирање на востаничките чети.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Неговите зборови се обичен шепот на песок што се осипува, а неговата рака посочува кон градбата зад него за која изгледа и не знае дека не постои.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тоа е реалноста на животот, партитурата се повторува како пејсаж осипан со оази на привидно блаженство во кое нема место за вистините на срцето, жед за вода во пустина и фатаморгана во која постојат само “вистински лаги”.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Партиското членство едноставно се осипуваше или пасивизираше.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
